Regen kan de pret niet drukken tijdens Herfsttintenrit

20191019_113145

De dag begon met een hartelijk welkom bij garagebedrijf Dick Gerritsen en Zn. Er was koffie, thee en de eigengebakken cake en koek  (door Janny en Eldert) vielen direct in de smaak. Harry heette iedereen welkom op deze uitgestelde herfstrit. Een week later dan gepland in verband met het overlijden van Hans en zijn afscheid op 12 oktober jl. We hebben Hans herdacht met een minuut stilte. Daarna heeft Harry een korte toelichting gegeven op de rit en hebben we gezongen voor de jarige Edwin.

Onderweg kwamen we bij deze molen. Het leek wel een museum. We hebben genoten van de oude naaimachine, de stof op de stoelen, de oude weegschalen en etiketten en de klompjes. Veel herkenning bij onze leden.

Doordat we niet op de besproken lunchlocatie van 12 oktober terecht konden, moest er geïmproviseerd worden. Ans en Dick hebben, in de stromende regen, op de parkeerplaats bij het landgoed Staverden twee partytenten opgezet en vanuit de kofferbakken van de auto’s de catering verzorgd. Toen de deelnemers arriveerden werd het gelukkig droog en dat was een mooi cadeautje van de natuur. De sfeer was heel goed en de catering werd gewaardeerd.

Bij het begin van de middagrit werden de tenten opgeruimd en het afval afgevoerd. Met de kap eraf ging de tocht vervolgens via Garderen, Nieuw Millingen en Kootwijk  door de prachtige bossen van de Houtvesterijen. Hier was een grote parkeerplaats waar de deelnemers werden opgewacht met enkele verrassingen. Naast allerlei lekkernijen was er de mogelijkheid om mee te dingen naar de dagprijs van deze rit. Er was een parcours uitgezet voor een behendigheidsproef. Hoe snel breng jij een tennisbal in een bakblik op je hoofd vijftig meter verder. Dit was hilarisch! Wat hebben we gelachen en wat zijn sommigen van ons lekker fanatiek.

Het laatste deel van de rit ging verder door de Houtvesterijen en via de mooie Veluwse dorpen Harskamp en Hoenderloo naar Otterlo. In het Smulhuis daar hebben we onze laatste versnaperingen genuttigd en zijn de dagprijzen uitgereikt.
Het was weer een mooie clubdag. De voorzitter bedankte iedereen en attendeerde nog even op de jaarvergadering die 30 november  in Zwolle/Lichtmis wordt gehouden. Hiervoor wordt nog een uitnodiging verstuurd. Verder wil ik als ‘leerling route uitzetter’ Dick en Harry bedanken voor de fijne samenwerking. Het was voor mij een mooie ervaring.

Ik sluit graag af met een citaat van Lies op de app. Regen kan de pret niet drukken; de sfeer is altijd zonnig.

Met een vriendelijke groet, Ans

Seizoen sluit warm af met Herfsttintenrit onder hoogzomerse temperaturen

Na een zonnige en prachtige zomer met verschillende ritten met de cabrioclub, nu dan toch de laatste van dit seizoen. Het belooft een mooie, maar ook drukke dag te worden. Maar liefst 37 equipes hebben zich opgegeven en na wat passen en meten kan iedereen die zich heeft ingeschreven mee. Geweldig, wat een opkomst. Het weer is fantastisch te noemen, ver in de 20 graden en dat voor half oktober!!!

We verzamelen ons bij het startpunt, McDonald’s in Heerde. De eerste cabrio’s komen om 9.20 uur binnendruppelen (nou ja, druppelen…..), maar al snel zijn we compleet. Onder genot van koffie en thee tijd om bij te praten. Na de briefing met de chauffeurs vertrekken we in groepjes van vier auto’s richting de lunchlocatie.

Vanuit Heerde rijden we door de delta van de IJssel en doen hier kleine dorpjes aan, zoals Vorchten en Oene (landelijk bekend van de MKZ crisis in 2001). Tevens zien we hoe het landschap is aangepast om ruimte te maken voor de rivier. Meer natuur in de uiterwaarden en prachtige vergezichten op de dijk langs de IJssel.

Via het Veluwedorp Epe maken we de oversteek naar een meer bebost gedeelte van provincie Gelderland. Via de Dellen en langs het oefenterrein van Defensie toeren we richting het Zandenbos.  Als oefening het eerste onverharde pad. Er zullen er nog meer volgen. Door het Zandenbos rijdend krijgen we goed zicht op de verschillende herfstkleuren en op de natuur die zich voor de winter opmaakt.

Al snel komen we dieper de bossen in, waarbij soms het dichte en donkere, maar ook het open karakter zichtbaar is. Een mooi lijnenspel met de zon door de bomen geeft een speciaal effect aan de omgeving.  Maar ook de route over de Stakenberg is mooi met zijn bebossing en heidevelden. Het eerste deel van de rit is bijna ten einde, maar nog wel even langs de romantische locatie van Kasteel Staverden en dan het laatste stukje naar de lunchlocatie restaurant en theehuis ‘Het Uddelermeer’.

Na de voortreffelijke  lunch vertrekken de eerste groepjes voor de middagrit. Richting Assel en Kootwijk. Hierbij blijven we ons verbazen over de fraaie kleuren die de natuur ons voorschotelt. Verder worden hier en daar ook de schokdempers van de auto’s op de proef gesteld. Klinkerwegen die overgaan in grindpaden, waar het ook behoorlijk stuift door de droogte van de afgelopen dagen.  We ontkomen er niet aan een wat groter stuk te overbruggen via de provinciale weg (voor diegenen die het niet is opgevallen). We rijden tenslotte aan de rand van het Nationale Park De Hoge Veluwe. Even wat minder inspannend voor de bestuurders om rustig wat meer te kunnen genieten.  Via Harskamp rijden we naar Otterlo om daar een tussenstop te maken.

Op de P-plaats van een oude, verlaten voetbalveld locatie in Otterlo is het een gezellige boel. De equipes blijven lang van het mooie weer en de rust genieten Het is een gezellig samenzijn. Er komt nog een familie langs op een skeltertrein. Zij nemen even poolshoogte bij de inmiddels stoffig geworden cabrio’s

Op de P-plaats genieten we van een verfrissend drankje en hapje om onze ‘lege magen’ te vullen. Velen hebben de buik nog vol van het heerlijke en overvloedige eten op de lunchlocatie. De laatste equipes laten op zich wachten. Dat komt omdat de lunch qua tijd wat uitliep vanwege de drukte op het terras dat overvol zat dankzij het mooie weer.

Vanaf de pauzeplek voert de rit via de provinciale weg naar Hoenderloo langs IJs van Co ( het lekkerste ijs van de Veluwe) via de Woeste Hoefweg naar de bossen van Beekbergen. Vervolgens over het oude spoorlijntje van de Veluwse Stoomtrein die vanuit Apeldoorn via Beekbergen en Eerbeek tot Dieren rijdt. Via de pittoreske buurtschap Oosterhuizen komen we aan in Lieren om aan het Apeldoornse Kanaal neer te strijken op het terras van eetcafé de Nieuwe Ruijsch.

Vanwege de vele auto’s en het mooie weer is ook daar de P-plaats overbevolkt met cabrio’s en andere auto’s. Op het terras genieten wij van een heerlijk drankje aangeboden door de club.

Na een bedankje van de organisatie aan de deelnemers gaan de meeste deelnemers op weg naar huis. Enkele leden genieten nog van de heerlijke gerechten die bij het eetcafé worden geserveerd.

Als afsluiting van dit prachtige cabrioseizoen kon het niet mooier qua weer en sfeer. Hopelijk zien wij iedereen in het nieuwe seizoen weer terug.

 

Klik HIER voor het uitgebreide fotoverslag van deze rit.

 

Even voorstellen

DSC_0349

Tijdens de herfsttintenrit hebben wij kennis gemaakt met de MX 5 ownersclub Hardenberg. Via kennissen mochten we op uitnodiging van Autobedrijf Gerritsen meerijden met deze tocht. Voor ons een compleet nieuwe ervaring.

Lange tijd was het een stille wens om cabrio te gaan rijden. Altijd was er een argument om het niet te doen. Zoals niet handig met de kleinkinderen, als tweede auto niet praktisch met boodschappen en ga zo maar door. Omdat ik door een reorganisatie mijn baan kwijtraakte en Berry met pre-pensioen thuis kwam, veranderde er veel in onze leefwijze. Een tweede auto was niet meer zo noodzakelijk. Daarom nam ik afscheid van mijn o zo praktische Clio. Immers de Mazda van Berry was nu beschikbaar voor alles waar je een grotere auto voor nodig hebt.

Inmiddels hadden we bij onze kennissen wederom kennisgemaakt met de MX 5. En je begrijpt dat het bloed weer kroop waar het lange tijd niet gegaan was! Als verstokte Mazda rijders was het geen optie om voor een andere cabrio te kiezen.  De zoektocht naar een MX5 kon aanvangen. We vonden onze NB vrij snel en het genieten kon beginnen.

Joke bij Herfsttintenrit

Vanaf eind juli rijden we mooie tochten in onze omgeving en daar buiten. Zoals zondag 1 november, toen de zon nog volop scheen, hebben we een schitterende rit gereden langs de IJsselvallei. Omdat Berry er regelmatig ook op de racefiets op uit gaat, kent hij vele mooie rustige wegen op de Veluwe. Plekken waar ik in de veertig jaar dat ik in dit deel van het land woon, nog nooit geweest ben!

1 november

Het rijden met open-dak geniet uiteraard onze voorkeur. Het geluid van de vogels, de geur van het herfstbos, alles ervaar je anders. De beleving van het buiten zijn is veel groter dan in een dichte auto. Maar ik hoef jullie de geneugten van het cabrio-rijden niet uit te leggen. Voor ons was de herfsttintenrit een leuke kennismaking en we besloten al snel om lid te worden.  We hopen op deze manier nieuwe plekken in ons land te ontdekken en nieuwe mensen te leren kennen. Ons motto is; Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen! We hopen dit ook met jullie te mogen doen, tijdens de komende ontmoetingen.

Berry

We wensen ieder een korte winter toe en hopen op een vroeg voorjaar, zodat het dak er weer  af kan!

Berry en Joke

Foto’s en verslagje Herfstintenrit

Tegen 10.00 uur begon de parkeerplaats bij Cabriocentrum Nederland behoorlijk vol te lopen. De eerste auto’s moesten al buiten het hek geparkeerd worden. Binnen werd iedereen met koffie en gebak onthaald en was het erg gezellig rond de statafels tussen de vele cabrio’s. Onder de deelnemers was ook een nieuwe Mazda MX5 ND het parkeerterrein opgereden. Sinds begin oktober in het bezit van Bart en Diny. Enkele oud deelnemers hadden ook hun vrienden meegenomen en Dick Gerritssen  had nog enkele MX5 leden opgetrommeld zodat het maximale aantal deelnemers al een week van te voren bereikt was.

.  DSC_7605

Dick had schitterende rittenschildjes laten maken en alle deelnemers waren in eerste instantie druk bezig deze met zuignapjes aan hun auto’s te bevestigen. De eerste deelnemers gingen kort na 10.30 van start met af en toe een waterig zonnetje.

DSC_7599 DSC_7585 DSC_7558DSCF0036

Bij het vertrek van de laatste auto liet de zon zich steeds meer zien en werden de zonnebrillen tevoorschijn gehaald. Over smalle wegen zochten de deelnemers naar de goede weg en de oplossingen op de vragen.

We konden genieten van de prachtigste plaatjes onderweg. Hier bij de watermolen.

En later in de bossen of bij kasteel Cannenburg. Hans trakteerde op lekkere hapjes bij het oprijden van de parkeerplaats. Hij had daarvoor een visplank om de hapjes aan te reiken. Een fantastische geste van de organisatie.

Sommige dames zijn verliefd geworden op de ridder/ kasteelheer. Wat al die kleurenpracht in de zon tot gevolg kan hebben hadden we als organisatie niet ingecalculeerd. Bij het eindpunt de Hangar konden we genieten van een drankje, parachutisten, zweefvliegtuigen en lawaaiige Cesna’s die stonden warm te draaien om opnieuw para’s te gaan droppen. Ook zijn er nog foto’s gemaakt van alle MX5 jes die in een collage terecht gaan komen. Sponsors en organisatoren bedankt.