Cabrio Club Vechtdal

door

Regen kan de pret niet drukken tijdens Herfsttintenrit

20191019_113145

De dag begon met een hartelijk welkom bij garagebedrijf Dick Gerritsen en Zn. Er was koffie, thee en de eigengebakken cake en koek  (door Janny en Eldert) vielen direct in de smaak. Harry heette iedereen welkom op deze uitgestelde herfstrit. Een week later dan gepland in verband met het overlijden van Hans en zijn afscheid op 12 oktober jl. We hebben Hans herdacht met een minuut stilte. Daarna heeft Harry een korte toelichting gegeven op de rit en hebben we gezongen voor de jarige Edwin.

Onderweg kwamen we bij deze molen. Het leek wel een museum. We hebben genoten van de oude naaimachine, de stof op de stoelen, de oude weegschalen en etiketten en de klompjes. Veel herkenning bij onze leden.

Doordat we niet op de besproken lunchlocatie van 12 oktober terecht konden, moest er geïmproviseerd worden. Ans en Dick hebben, in de stromende regen, op de parkeerplaats bij het landgoed Staverden twee partytenten opgezet en vanuit de kofferbakken van de auto’s de catering verzorgd. Toen de deelnemers arriveerden werd het gelukkig droog en dat was een mooi cadeautje van de natuur. De sfeer was heel goed en de catering werd gewaardeerd.

Bij het begin van de middagrit werden de tenten opgeruimd en het afval afgevoerd. Met de kap eraf ging de tocht vervolgens via Garderen, Nieuw Millingen en Kootwijk  door de prachtige bossen van de Houtvesterijen. Hier was een grote parkeerplaats waar de deelnemers werden opgewacht met enkele verrassingen. Naast allerlei lekkernijen was er de mogelijkheid om mee te dingen naar de dagprijs van deze rit. Er was een parcours uitgezet voor een behendigheidsproef. Hoe snel breng jij een tennisbal in een bakblik op je hoofd vijftig meter verder. Dit was hilarisch! Wat hebben we gelachen en wat zijn sommigen van ons lekker fanatiek.

Het laatste deel van de rit ging verder door de Houtvesterijen en via de mooie Veluwse dorpen Harskamp en Hoenderloo naar Otterlo. In het Smulhuis daar hebben we onze laatste versnaperingen genuttigd en zijn de dagprijzen uitgereikt.
Het was weer een mooie clubdag. De voorzitter bedankte iedereen en attendeerde nog even op de jaarvergadering die 30 november  in Zwolle/Lichtmis wordt gehouden. Hiervoor wordt nog een uitnodiging verstuurd. Verder wil ik als ‘leerling route uitzetter’ Dick en Harry bedanken voor de fijne samenwerking. Het was voor mij een mooie ervaring.

Ik sluit graag af met een citaat van Lies op de app. Regen kan de pret niet drukken; de sfeer is altijd zonnig.

Met een vriendelijke groet, Ans

door

Om in stijl te blijven: ‘Slag om Coevorden rit’ blijkt een voltreffer

Op de laatste augustusdag kwamen 25 equipes naar Coevorden voor een hele belevenis. Coevorden is een garnizoensstad en sinds enige jaren vieren ze dat ook in deze maand. Toevallig in het weekend dat wij deze rit op de agenda hebben staan. Nu wij ook meerdere leden hebben uit dit prachtige vestingstadje, ontkwamen wij er niet aan om Paul, als ras Coevordenaar, te vragen of hij het leuk vond om samen met de andere Paul een rit te organiseren.

20190831_111849

Tussen 09.30 en 09.45 kwamen de 25 equipes aan op de parkeerplaats bij het zwembad. Van hier liepen we de vesting in naar de ganzenmarkt om daar te genieten van een kop koffie met koek. Na de verwelkoming door Harry en de briefing over de dag kregen we een rondleiding langs de prominente gebouwen en langs de kampementen van de garnizoenstrijders en het standbeeld van JB van Heutz. De organisatie had ons digitaal informatie gestuurd over de gebouwen en ook over de dorpjes onderweg.

Tegen 11.30 waren alle deelnemers weer op de parkeerplaats om daar om de twee minuten te starten. Het eerste stuk leidde ons dwars door Coevorden, met zijn watertoren, om vervolgens koers te zetten naar Dalen. Een prachtig mooi dorp waar we later op de dag weer terug zouden komen. Via Wachtum kwamen we onder een viaduct door en gingen we met mooie slingerweggetjes naar de sloten en kanalen die Drenthe ook kenmerken. Door schaduwrijke bossen, langs mooie rietgedekte boerderijen met grote kapschuren, over een kasseienstrook  naar dorpjes met huizen met prachtige tuinen naar de lunchlocatie “het Wapen van Aelden”

Na de lunch gingen de equipes weer op weg voor het tweede deel. Door Zwello, Schoonoord, Eeserveen, naar de bossen van Exloo. Daar bezochten we een hunebed wat daar meer dan 3400 jaar voor Christus gebouwd is.  Even verderop gingen we een parkeerplaats bij een zwembad op om via een heel smal weggetje uit te komen bij de Kibbelkoele. Een zwemplas midden in het bos met MTB tracks, wandelpaden en zelfs een snacktent. Op de parkeerplaats genoten we van een drankje om daarna via een zandpad  koers te zetten via Sleen naar Dalen.

Het afsluitend drankje hebben we bij Cornelis in het centrum van Dalen genuttigd. Dalen is een bruisend dorp dat heel veel organiseert om de mensen naar het dorpscentrum te trekken. Voor een aantal leden,  liefhebbers van  live muziek, werd het een latertje en eindigde de dag in de stad Hardenberg op het pleinfestijn.

door

Nieuwe leden

We hadden al weer te veel leden op de wachtlijst. Vandaar dat de leden die dit jaar nog niet geweest zijn per mail gaan benaderd. Op dit moment hebben 5 leden hun plaats afgestaan aan wachtlijstleden.

We verwelkomen Rob met zijn BMW

FB_IMG_1505456263095

Foppe met zijn Morgan

OI000006

SLK van Fred

47941858868_5d1e1469f7_o

 

Porsche van Jan

32882946197_7909fc4d37_o

De Peugeot 308 CC van Hans en Tineke

DSC_0003

door

Triple Split Rit valt in de smaak

Zaterdagmorgen 10 augustus 2019. Vanaf 09:40 uur komen de eerste equipes in Dedemsvaart aan voor een nieuw clubevenement. Vandaag gaan we, onder behoorlijk winderige omstandigheden, de ‘Triple Split Rit’ (naar een idee van Machiel) rijden. Voor alle deelnemers is dit weer iets nieuws. Ondanks de vakantieperiode is de opkomst GROOT te noemen: 31 equipes aan de start waarvan drie met leden van de wachtlijst.

Om 10:00 uur staat de koffie/thee met wat lekkers klaar in de centrale hal van lunchroom Dina’s Fellows, dat is gevestigd in hetzelfde gebouw  waar ook de befaamde gitarenwinkel The Fellowship of Acoustics is gehuisvest. De sfeer is  van het begin af aan erg gezellig;  voor velen is het een weerzien met clubleden die al een tijdje niet meer waren geweest. De gastrijders worden direct in de groep opgenomen en voelen zich als in een warm bad.

Uitleg
Harry heet als voorzitter om 10:45 uur iedereen welkom op deze prachtige locatie en voorspelt een leuke en gevarieerde dag. Vervolgens doet Robert samen met Han de briefing, waarbij uitleg wordt gegeven over hoe de Triple Split Rit wordt gereden. Deze bestaat uit drie verschillende routes van ca. 30 tot 40 kilometer, welke vertrekken en eindigen bij dezelfde locatie. Per ronde vertrekken er telkens groepen met drie equipes die zich  tijdens de ritten van elkaar afsplitsen en gedurende de ritten ook meerdere malen elkaars wegen kruisen. Het rustig achter elkaar aan rijden zit er bij deze rit dus niet in. Kortom, alle ingrediënten voor een rit vol verwarring en chaos lijken aanwezig.

Ontmoeting
Tussen de ritten door is er voldoende gelegenheid voor ontmoeting en kunnen de deelnemers hun ervaringen met elkaar delen. Zo is er tussen de eerste en tweede ronde een gezamenlijke lunch, die door lunchroom Dina’s Fellows prima wordt verzorgd. Tussen de tweede en derde ronde is er een snackstop, waarbij de deelnemers onder het genot van een hapje en een drankje hun ervaringen van de tweede rit kunnen uitwisselen.

Winnaars
Na afloop van de derde rit worden de deelnemers opgevangen in de centrale hal van Dina’s Fellows, waar ze onder het genot van een drankje nog een vragenlijst kunnen invullen. Vragen over met name Dedemsvaart en omgeving en over The Fellowship of Acoustics.

Uiteindelijk blijken Henry en Anita de rondes het beste te hebben gereden en de vragenlijst het beste te hebben ingevuld. Op de voet gevolgd door Jan en Antoinette en Paul en Anneke. Na afloop van de prijsuitreiking worden de ritorganisatoren Robert en Han door Paul bedankt voor het organiseren van deze leuke rit en gaat iedereen weer tevreden en voldaan huiswaarts.

Herhaling
Uit de reacties van de deelnemers is gebleken dat dit nieuwe concept van rit rijden erg is gewaardeerd. Met name dat er tussen de ritten door veel tijd was voor ontmoeting, maakte dit evenement erg gezellig. Het ligt dus in de lijn der verwachting dat dit type rit  vaker op de agenda gaat verschijnen.

Klik HIER voor een uitgebreide fotoreportage van deze rit.

door

Veel kilometers, veel lol en vooral veel zon tijdens gezellige Meerdaagse 2019

 

20190420_100207Maandagavond 22 april. Na een heerlijke maaltijd nemen zes equipes van de Meerdaagse rond de klok van half tien afscheid. In een aantal gevallen zelfs emotioneel afscheid. Vier dagen lang zijn we met elkaar opgetrokken. In de loop van deze vierde en laatste dag is er langzaam maar zeker afscheid van elkaar genomen. De eerste duo’s haken af in Vaals, bij het Drielandenpunt. De lunch vormt daar de laatste complete sessie; daarna begint de afvalrace. Maar daar ging veel aan vooraf!

Vrijdag 19 april. Drie dagen eerder begint het avontuur bij de Ugchelse Berg. Om 10 uur is de club van 23 personen compleet. In 12 cabrio’s wordt begonnen aan een meerdaagse die ons door maar liefst vier landen zal voeren. We beginnen (natuurlijk) in eigen land. En dat valt al niet tegen. Frank en Marjan hebben vanaf het begin een fantastische route uitgezet, waarin het natuurschoon ons bijna letterlijk om de oren vliegt evenals een aaneenschakeling van aspergevelden waar de oogst in volle gang is. De eerste stop is in Ospel. Lunchpauze mét kroket. Verzadigd en verkwikt wordt het vervolg van de reis ingezet. In een lange rij met cabrio’s van slechts vier merken (Mazda, BMW, Volvo en Mercedes) weten we wel de aandacht op ons te vestigen. Dat zal de komende dagen ook zo blijven!!!!

 

 

Love is in the air
We stoppen enige tijd later voor een rivier, waar we met een pontje over moeten steken. Dat duurt een paar sessies, want tegelijk kan niet en er willen ook heeeeel veeeeel fietsers mee.

 

 

Als we allemaal aan de overkant zijn, wordt koers gezet naar Kasteel Vaalsbroek. Daar wacht ons een aangename verrassing: onze toporganisatie heeft ervoor gezorgd dat de hele binnenplaats door ons als parkeerplaats mag worden gebruikt.  Wat een luxe en wat een mooi gezicht! Carla en Jan weten meteen waar ze hun gouden huwelijksfeest gaan houden. Dat inspireert anderen dan weer tot liefdevolle ‘bordesscènes’: er wordt wat afgezoend. We sluiten af met een groepsfoto. Maar niet  voordat we van een kop koffie of thee met, natuurlijk, echte Limburgse vlaai hebben genoten.

 

Polonaise

Na enkele honderden kilometers rijden arriveren we op onze bestemming: Hotel Am Park in Stadtkyll. Na een snelle opfrisbeurt snellen we ons naar het buffet om nog even voor de inwendige mens te zorgen. Daarna nokken de meeste ‘daklozen’ af naar hogere sferen. Een kleine, maar o zo leuke, groep vermaakt zich beneden nog met een glaasje (of twee, drie, vier, vijf…) Hoteleigenaar Johan verhoogt de feestvreugde met zang. Een wat saaie groep met senioren wordt door ons wakker geschud, als wij de polonaise inzetten en uit volle borst mee’zingen’. En zo wordt het toch nog gezellig…….

 

Van roofvogels tot Vogelsang
Zaterdag 20 april gaat het na een, voor de meesten, goede nachtrust én een smaakvol ontbijt richting de Oleftalsperre, een enorme stuwdam. We verblijven er een ‘stief kwartiertien’ en gaan door naar het roofvogelstation Hellenthal. De Adler-Express staat al klaar voor ons ‘schoolreisje’ en we maken een rondrit die eindigt bij een spectaculaire roofvogelshow. Een leuke stop!

 

In onze fraaie bolides rijden we naar Monschau. Daar is tijd om te lunchen. Hoewel besproken, is er toch niet op ons gerekend, waarop het voorstel wordt gedaan allemaal hetzelfde te bestellen. Dat hadden velen van ons blijkbaar niet begrepen…… Hoe dan ook, het wordt een smakelijke lunch. Tijd om verder rond te kijken is er jammer genoeg niet, dus op naar Ordensburg Vogelsang, een voormalig opleidingskamp van de SS. Een prachtig complex, waar we de tijd naar keus doorbrengen met een wandeling, een bezoek aan een van de exposities en/of een lekker uitgebreid ‘terrasje pakken’. De batterij is weer opgeladen  voor de ‘thuisreis’ naar Stadtkyll. Frank en Marjan hebben daar in restaurant Alt Stadtkyll een heerlijk menu geregeld. We genieten van lekker eten met een drankje en van leuke onderlinge gesprekken. De gezelligheid wordt door de meesten voortgezet in het hotel, waar zowaar nog even geëzeld wordt. En waar Hans uit handen van Inge het naambord van z’n eigen bocht in ontvangst mag nemen: de Hans Takken Bocht. Een hilarisch moment met een knipoog naar de ‘Nieuwjaarsrit’ van januari.

 

Blessures
Zondag 21 april blijkt dat we het noodlot hebben getart met ‘ons ezelen’. Want tijdens een van de eerste stops op zondag is Anneke met haar bloemetjesjurk ineens erg aantrekkelijk voor een hongerige ezel. Die hapt haar spontaan in de buik. Iets minder prettig! De beet heeft gelukkig niet heel veel impact, maar laat wel z’n sporen na. Intussen is de verbanddoos ook al uit de auto gehaald voor Carla. Zere knie! Die wordt vakkundig verbonden door Angelet, waarbij Hans voorstelt om er maar een spalk aan toe te voegen. Het leidt (opnieuw) tot hilarische situaties.

IMG-20190420-WA0013

 

Culinair en Cultuur
De verstandigen onder ons zijn intussen de prachtige omgeving aan het verkennen en zien vanaf een fraaie uitkijktoren niet  alleen  drie vulkaanmeren, maar ook onze lunchlocatie al liggen. Dat is dan ook de volgende bestemming. Strammer Max en Currywurst met pommes gaan er wel in, evenals Apfelstrüdel mit Sahne und Eis. Daarna gaat het richting Luxemburg. Met meteen een tankstop (1,26 euro!!!!!!) en volgetankt naar Clervaux. Nadat iedereen een parkeerplekje heeft gevonden gaat de groep gescheiden op pad: er zijn er die kiezen voor een terras, anderen gaan naar de basiliek en een aantal bekijkt een fototentoonstelling in de burcht.

 

We verlaten Luxemburg en gaan de grens over, terug naar het ‘land van Suske en Wiske’ voor het diner. Dat wordt met veel enthousiasme genuttigd bij restaurant Terminus in Amel. GENIETEN!!!!!!!!! Dakloos keren we in het donker terug naar Stadtkyll. Wat zijn de weergoden ons toch enorm goed gezind. Dat zullen  we wel verdiend hebben!!!!!

 

Huiswaarts
Maandag 22 april. Inpakken, betalen en wegwezen!!!! Vertrek om 10 uur precies. Maar niet nadat Frank en Marjan door onze voorzitter Harry even flink in het zonnetje worden gezet. Met veel dankwoorden en enkele flessen met heerlijke likeur. En natuurlijk met een klaterend applaus van ons allemaal, want wat hebben ze er een fantastisch weekend van gemaakt. Met veel, heel veel  kilometers, een routemap die aan toeval niets te wensen overlaat en een prachtig (magnetisch) routebordje voor op de cabrio’s!

 

En er is ‘more to come!’ Bepakt en bezakt vertrekken we naar Vaals. Het is de bedoeling (weer) achter elkaar aan te rijden, maar in no time ligt de  hele boel uit elkaar. Verdeeld komen we aan bij het Drielandenpunt. Enkele overdreven fitte ‘daklozen’ beklimmen daar de uitkijktoren en menigeen laat zich ‘voor het nageslacht vereeuwigen’ op het beroemde Drielandenpunt. Na de lunch haken vijf equipes af en vertrekken huiswaarts. De overige zeven zetten de meerdaagse nog even voort om via Schinveld (plaspauze), Nettetal (ijs, bier, ijskoffie en Radler) en Emmerich te eindigen in Beekbergen. Daar zwaaien de diehards ook nog even Anja en Cathrien uit en met een goed gevulde maag vertrekken de laatste equipes rond half tien huiswaarts.

 

Tot slot: Frank en Marjan, nogmaals superbedankt voor de organisatie van dit bijzonder mooie en leuke weekend. Wat fijn ook dat jullie zo’n enorm goed contact hebben met Piet Paulusma……….. Het was te merken!

Namens de hele Meerdaagse-ploeg: Margré en AnjaDSC_0443 (2)

 

Foto’s en video: Eldert, Kees, Paul, Anja  e.v.a.

 

 

 

 

 

 

door

Techdag groot succes

 

Sinds jaren, komen op de techdag, velen mannen en vrouwen bij elkaar om de opening van het cabrio seizoen te vieren. Ook de cabrio’s die binnen overwinterd hebben zijn dan de stalling weer uit en de eigenaren laten hun auto’s dan graag even inspecteren op de brug. Dit jaar zijn we te gast bij autobedrijf Misker in Hardenberg. Bram heeft deze vestiging vorig jaar over kunnen nemen van de Europa garage en doet hier de verkoop en het onderhoud van Ford, maar ook van Mazda’s uit de regio.

20190322_134907

Ieder jaar komen leden met hun nieuwe aankoop even langs om deze aan de andere leden te laten zien en even onder een bakje koffie bij te praten terwijl de dames de ochtend dan gebruiken voor een eigen activiteit. De vijvertuinen van Ada Hofman geven veel inspiratie om ook je eigen tuin weer eens aan te pakken.

Kevin was er met een nieuwe Infinity en Gerjan met een nieuwe NC roadster coupe.

NC van Gerjan
Infinity Kevin

Ada Hofman tuinen

Verder kunt U polo’s en petten van de club aanschaffen, een balpen of een lampje scoren, stickers op je cabrio of kentekenplaat aan laten brengen, een poets clinic volgen, je doffe lampen weer helder maken of ervaringen met anderen delen.

Rond lunchtijd komt het hele gezelschap vaak weer bijeen om daarna af te sluiten met een leuke rit in de regio en tot slot een ijsje te eten bij Ekkelenkamp in Ommen.

Hier de eerste sfeerimpressie van de dag.

Ook Karel was er als nieuw lid met zijn nieuwe Saab Aero. Prachtige wagen. De bodems van verschillende cabrio’s is ontroest en in de tectyl gezet. Paul heeft krasjes weg gepoetst van zijn NA en heeft de cabrio voorzien van clubstickers. Ook kan hij nu met een clubpet op in zijn cabrio rijden. Ook Karel heeft een clubpet, wat zuignapjes om rittenschildjes te bevestigen gekocht, en een sticker op zijn kentekenplaat gekregen. Han heeft zijn koplampen weer gepoetst, Ko nummerplaatverlichting in orde gebracht, Paul zijn bodem getectyleerd, Gerjan zijn bodem getectyleerd. Nadat iedereen tevreden de werkplaats weer verlaten had werd er in de showroom geluncht. Om 14.00 uur sloten de laatste dames weer bij het gezelschap aan en konden we een ritje maken in de omgeving. Bruchterveld, Duitsland, Langeveen, de Pollen, Westerhaar, Den Ham, de stuw van Junne waren de dorpjes onderweg. Als bezienswaardigheden noem ik hier de smalle grens- overgangen, De langgerekte dorpen, de prachtige Twentse boerderijen, de smalle watertjes waar we langs gereden zijn, de ezelfarm, de nieuwe stuw bij Junne. De Vecht is daar nu ook voor kleinere boten bevaarbaar. Het ijsje bij de Ekkelenkamp smaakte heerlijk en daarmee was het cabrio seizoen weer voor geopend verklaard.

door

Ook NC’s kunnen roesten

Autoweek had eind februari 2019 een artikel over de roestvorming bij Mazda MX5 NC’s. Het is bekend dat de dorpels van de NA en NB goed in de gaten gehouden moeten worden en dat de slechte afwatering van de softtop daar oorzaak van kan zijn. Ook bij de NC is de beplating aan de onderzijde (hitte schildjes en zo) vaak bedekt met een laagje roest. Dat is niet zo kwalijk. Bekijk wel allerlei lassen aan de onderzijde en in de achterklep. Puntlasjes in de achterklep zijn vaak de oorzaak van roestvorming. Bij mijn Kaminari van 2011 is de binnenkant van de achterklep bij aflevering opnieuw gespoten. Gelukkig doe ik bij al mijn cabrio’s alle holle ruimtes zelf met ML tectyl. Achter de rubbers van de raamstijl vind je soms ook roest. De Kaminari was daar al met ML gehandeld. Dat duidt op een goede eerste eigenaar, die daar al zorg aan heeft laten besteden. Hou de afwateringskanaaltjes goed schoon en bekijk de onderkant van je cabrio jaarlijks op de brug. Wat borstelen met een staalborstel en tectyl aanbrengen en je kunt er weer een jaar tegen. Zie ook de andere artikelen op deze site onder Techniek.