Als trotse bezitters van een MX-5 en recent lid geworden, kregen Marjan en ik een paar weken terug lucht van het feit dat er ook een MX-5 race cup is. Paul was namelijk op 8 juli naar het TT circuit van Assen geweest om ze eens in de weer te zien. Even Googlen en jawel hoor: de Ribank Max5-racing cup was snel gevonden (www.max5racing.nl). Op de site lazen we dat er op 18 juli een sponsor dag was op het circuit van Zandvoort. En ach wat is er nou erger om vanuit Friesland naar de Noordzeekust te toeren? Dus op zaterdagochtend vertrokken we vanuit het Friesland naar Het westen. Uiteraard binnendoor. Op het circuit aangekomen mochten we met onze blinkende groene NB fl meteen doorrijden naar de paddock. Er was al genoeg reuring op het circuit en eenmaal aangekomen bij de pitstraat was het al lekker druk en de sfeer was supergoed. Er waren diverse racewagens van diverse raceklassen aanwezig. Zo waren er Volvo’s, BMW’s, Westfields en uiteraard diverse MX-5 en van de Max5 Cup. Stom toevallig liepen we de pitbox van Van der Heijden Motorsport in en daar trof ik een zakelijke relatie: Pierre die voor ons bedrijf de videopresentaties maakt bleek ook een echte MX-5 fan te zijn en kende van der Heijden Motorsport omdat hij ook voor hen videorapportages maakt. Er werd snel in een amicale sfeer kennis gemaakt met vader,  zoon en monteurs van Van der Heijden. En plots werd het ons duidelijk dat het idee achter deze dag was het meegeven van de bezoekers van een levensechte race ervaring. Of we even een eigen risico verklarinkje wilde invullen en dan konden we instappen bij Michael van der Heijden ( de nr. 6. uit het startveld van ca 35 auto’s). Nou dat wilde we wel eens proberen! Helm uitgezocht en instappen maar. Nou ja instappen? De race MX-5 is helemaal gestript en van alle luxe ontdaan. Daarvoor in de plaats twee racestoelen en een stalen buizenstelsel waar je tussen moet klimmen om in de stoel te komen (wel zo veilig als het een keer fout gaat..) Enfin eenmaal aangeland in de stoel, werd de 5-puntsgordel aangesnoerd. Veilig gevoel want je kunt inderdaad geen kant meer op!

Rustig door de pitstraat, deze mx had ook al z’n lekker sound, en dan de pitstraat uit. Vol het gas erop en op 100 m  vol in de ankers voor de tarzanbocht. Weet je meteen wat zijdelingse G-krachten zijn. Door naar de Gerlachbocht en dan bijna haaks de hoek om de Hugenholtzbocht door. Wat een wegligging!! Niks uitbreken, alleen piepend rubber een heerlijke geur en dan met een fantastische sound doortrekken via de Hunzerug  en de Slotenmakerbocht op naar het Schievlak. Mijn hartslag gaat inmiddels over de 150 en de adrenaline komt lekker los: ik ga rillen ‘gaaf, gaaf, harder!!” Bij het Schievlak aangekomen gaat niks het gas eraf, maar eerder erop. Ik denk dat halen we nooit. Ik zie langzaam de grindbak dichterbij komen, maar nee hoor. De MX-5 wordt keurig door Michael op het zwarte asfalt gehouden en we gaan volgas door naar de Wilgenhaegebocht. De coureurs onderling kennen elkaar natuurlijk goed en af en toe wordt iemand voorbij gelaten om vervolgens bumper aan bumper, wederom haaks de bocht om te gaan in Bocht 8. Bumper aan bumper gaat het volgas door en we stormen af op de chicane bij de S-bocht. Ik voel me vertrouwd bij Michael in de auto en mijn geluk kan niet op. Wat is dit gaaf. Superlaat gaat ie vol in de ankers rechtsaf vol over de curbstones (alsof iemand van onder de auto nog een extra zetje geeft) en vliegen mijn benen weer naar links. Da’s ‘t enige wat nl. niet vastgesnoerd zit. Heerlijk wat een tof gevoel is dit. Er wordt doorgeaccelereerd richting Kumhobocht en door naar de Arieluyendijk bocht richting het rechte stuk. Het gaat maar door! Bijna op het einde van het rechte stuk bereikt de MX 5 zijn toerenbegrenzer en gaan we vol in de remmen voor de Tazanbocht. Wat een ervaring. Na 3 rondjes gaat het rechtsaf de pit straat in. Ik ben sprakeloos, sta stijf van de adrenaline en bedankt Michael voor deze unieke ervaring!

Nu is het Marjan beurt. Ook zij wordt goed vastgesnoerd en ze stuiven vol gas weg. Na een minuutje wachten sta ik met de camera klaar langs het rechte eind. Ik zie een roze MX-5 flits voorbij komen en s ’avonds thuis zien we in de slow motion Marjan’s duimpjes boven het dak uitkomen. Na een paar rondjes staan er twee nog enthousiastere MX-5-lingen in de pitstraat te stuiteren. Wat een ervaring! En wat blijkt: er wordt geracet met standaard 1.6 motoren. Zit alleen een ander luchtfilter en sportuitlaat op en een sportievere veren set. Daar halen ze dan 130 pk uit. De onze heeft 120 pk en die kan dat dus ook….. Met deze gedachten stappen we in onze MX-5 en begeven we ons weer richting Friesland. Een herinnering rijker om nooit meer te vergeten.

Frank en Marjan