Eindelijk is het zover, de Groene Havenrit. Voor de club, en dus ook voor de meeste leden, een reis naar het ‘verre’ westen. Voor een bezoek aan het zonovergoten (30+) Rijnmond gebied, door ons voor de gelegenheid de Groene Haven genoemd.
We verzamelen op deze zomerse zaterdag in het oude centrum van Maassluis, op het terras van Brasserie 2012. We zijn, midden in dit vakantieseizoen, met 19 personen. Maassluis is een oude havenstad, bekend van onder meer de visserij, maar eind 19e eeuw wereldberoemd geworden als thuishaven van sleepdienst L. Smit en Co en Scheepsberger Tak, later Smit Tak. De in de haven liggende stoomsleper Furie is in 1976-1977 gebruikt voor de tv serie Hollands Glorie, naar het gelijknamige boek van Jan de Hartog.
Na een korte toespraak van Anja en een nog kortere van Bert, met wat aandachtspunten in de routebeschrijving, uitleg over het startpunt én de tip om gewoon te doen wat er geschreven staat, gaat de rit van start. De auto’s begeven zich vanaf de nabijgelegen parkeerplaats naar een oude brug in het centrum van Maassluis. Deze brug fungeert als startpunt. In de basis een simpel iets, maar toch…….. Ja hoorrrrrr, een open brug. Eén auto over de brug, de rest ervoor. Maar goed een detail.
En opnieuw één, maar toch….. Er ligt nog een tweede brug op de route, slechts iets meer dan 800 meter na de start (zeker 10 jaar lang nooit voor gestaan!), maar je raadt het al: ook die gaat open. Resultaat, opnieuw een aantal deelnemers in de wachtstand. Geen grote tegenslag, maar het kost zeker een kwartier extra tot de laatste van de 10 deelnemers echt weg is bij het startpunt.
Maar goed, uiteindelijk iedereen op weg naar de volgende plaats: Vlaardingen. Over een smal landweggetje, want die zijn er ook volop in het Rijnmondgebied.
De rit door Vlaardingen, de oude Haringstad, gaat langs drie havens met vele oude panden, die de rijke historie van de stad laten zien. De haringvisserij was in het verleden belangrijk voor de stad, evenals een inmiddels verdwenen scheepswerf en de eveneens verdwenen kolen- en ertsoverslag, Unilever en nog veel meer grote bedrijven.
Na Vlaardingen volgt een stukje snelweg, over de westkant van de snelwegring rond Rrrrrotterrrrrdam en door de Beneluxtunnel. Na de Beneluxtunnel richting Pernis, een oud dorp ingesloten door een scheepswerf, een containerterminal en de raffinaderij van Shell Pernis met zijn hoge schoorstenen.
Na Pernis gaat de route verder, richting Rhoon. Over de dijk rijdend komen we in het oude Rhoon terecht, met onder meer het Kasteel van Rhoon. Kort na Rhoon verlaten te hebben, rijden we Poortugaal binnen. Hier slingeren we even een klein stukje door het oude Poortugaalse centrum. Dan gaan we de Groene Kruisweg op, een hele lange weg die begint aan de rand van Rotterdam in de wijk Charlois en via de Spijkenisserbrug over het eiland Voorne Putten tot aan Brielle loopt. Wij volgen maar een klein stukje van die weg die vol staat met verkeerslichten en camera’s. Die laatste zorgen ervoor dat je bij te hard rijden een ‘brief’ thuiskrijgt met daarop een bedrag te betalen aan ons aller gemeenschappelijke rekening, de staatskas. Wij hopen dat iedereen zich netjes aan de snelheid gehouden heeft; laat een ander die rekening maar vullen.
Na het passeren van de Spijkenisserbrug (deze bestaat uit delen van de oude Moerdijkbrug) gaan we langs de onderkant van de dijk richting Zwartewaal, aan de waterzijde van de dijk, ligt het Scheepvaart en Voedingskanaal, de verbinding tussen de Oude Maas en het Brielse Meer. Veelvuldig gebuikt door de pleziervaart. Daar weer naast ligt het Hartelkanaal, dit is bedoeld voor de grote binnenvaartschepen. Tijdens de rit passeren we dorpen als Geervliet en Heenvliet. Dan via het industriegebied richting Vierpolders, waar we gaan lunchen. We starten met voor iedereen een drankje om bij te komen van de hitte in het eerste deel van de rit. Daarna kunnen we gaan genieten van het lunchbuffet. Door de hitte duurt de lunchstop flink wat langer dan gepland. Maar dat maakt op deze mooie dag niemand iets uit……..
Deel 2 van de Groene Havenrit voert ons vrij snel door het oude Brielle, één van de grootste en oudste vestingplaatsen van Nederland. Hier slingeren we door de oude straten en bij de poort worden er door Hesly ‘portretfoto’s’ gemaakt van vrijwel alle deelnemende cabrio’s. Het was overigens dit jaar op 1 april 450 jaar geleden dat Brielle is bevrijd door de Watergeuzen. Voor de jaarlijkse herdenking wordt onder meer een houten geuzenschip gebruikt, dat altijd in de Brielse haven ligt en dat we twee keer zijn gepasseerd.
Na Brielle verlaten te hebben gaat het richting Hellevoetsluis, ook een oude vestingstad met onder meer een ruim 200 jaar oud gemetseld scheepsdok. Hellevoetsluis was vanaf de 17e eeuw de thuishaven van de oorlogsvloot van Holland.
Terwijl wij Hellevoetsluis uitrijden zien we een groepje cabrio’s, dat ruim voor ons had moeten rijden, ineens achter ons. Ze hebben op een rotonde de tweede in plaats van de derde afslag genomen. Dit brengt ons op het idee om er een ‘alle ballen verzamelen-actie’ van te maken. Met uitzondering van Peter, die al een eind vooruit is omdat hij na de lunch als eerste is vertrokken, rijden we als één groep verder. De route laat dat toe, want deze is hier wat ruimer, waardoor het mogelijk is om iedereen bij elkaar te houden. Wel gebruiken we een keer een rotonde om er andere auto’s tussenuit te krijgen.
We rijden met deze groep via de buitenkant van Rockanje naar de Maasvlakte, naar het Balkon van Europa aan de ingang van de Rrrrroterrrdamse haven. Dat is de Nieuwe Waterweg die 150 jaar in gebruik is en nog met de hand gegraven is. Onderweg kunnen we mooi het Maasvlaktestrand zien en moeten we tussen de (ontelbare) geparkeerde ‘strandgangerauto’s’ door manoeuvreren. Omdat het heel helder weer was kunnen we de voor de kust de vele, voor anker liggende schepen, goed zien.
Peter is al eerder ‘geland’ op de Maasvlakte en staat ons daar enthousiast op te wachten, heerlijk genietend van een verkoelend briesje. Niet veel later staan we allemaal bij te komen. Het scheelt toch al gauw zo’n 6 graden……. Al pratend en kijkend besluiten we het laatste deel van de route niet meer te rijden. Dat betekent dat we hier wat langer genieten van de verkoelende bries én van elkaar.
We nemen afscheid van twee ‘afzwaaiers’ die besluiten vanaf dit punt huiswaarts te rijden. We vervolgen de rit langs de Brielse Maas, met mooi uitzicht op de varende jachtjes. Op de route naar de Veerpont tussen Rozenburg en Maassluis passeren we het indrukwekkende windscherm bij Rozenburg, evenals de bouwput voor de Blankenburgtunnel. Dit wordt de zesde vaste noord-zuidverbinding in het Rijnmond gebied. En over nummer 7 en 8 wordt al nagedacht…….
Bij de pont aangekomen hebben we ‘pech’; deze vaart net voor onze neuzen weg. Hoewel, als we even tellen merken we dat Henk en Margré nog net aan boord zijn gekomen. Maar ook dat komt weer goed, want gelukkig keert de pont terug én dat geeft ons de tijd om redelijk ontspannen aan de slag te gaan met de kaartjesautomaat. Tijdens de oversteek moet de pont nog even wachten, omdat er vier grotere schepen moeten passeren. Dat vinden de meesten van ons helemaal niet erg………
Vanaf de pont rijden we nog een stukje langs de haven in Maassluis, met de eerder genoemde oude gebouwen en sleepboten. We parkeren onze cabrio’s en zetten te voet koers naar de brasserie, waar een heerlijk verkoelend drankje op ons wacht. Dertien van ons blijven eten op het terras van de brasserie, midden in Maassluis en te midden van de vele, overvolle terrassen. Anja houdt nog een korte toespraak, waarin ze ons bedankt voor al het verrassende én afwisselende wat er vandaag te zien is geweest. Voor herhaling vatbaar!
Je zou er van gaan blozen, van alle positieve reacties. Van onze zijde willen wij iedereen daar heel hartelijk voor bedanken. Wat ons betreft (en we weten dat meerdere leden die er nu niet bij konden zijn dat ook vinden) komt er een herhaling van de Groene Havenrit. Dan bij voorkeur in mei of juni.
Tot slot: het sfeerproeven in het westen is jullie goed bevallen. Maar er is nog veel meer te zien. Tips nodig? Laat het ons maar weten.
Tekst: Bert en Nel
Bewerking: Anja
Foto’s: Hesly, Astrid en Anja
