Van Noord naar Zuid in ‘Europa’
De rituitzetters van zaterdag 1 juni beleven altijd erg veel plezier aan het uitzetten van een rit. Niet op de laatste plaats omdat je ook in je eigen omgeving altijd weer nieuwe ‘pareltjes’ ontdekt. Dat was bij de Europarit (door voorzitter Harry omgedoopt in Europaparit) niet anders. Maar zo af en toe kan het ook een enorme uitdaging zijn om een rit uit te zetten. En dat was bij deze rit zeker aan de orde. In de week voor 1 juni werd duidelijk dat er nogal wat wegomleggingen/opbrekingen/afsluitingen op het oorspronkelijke rondritje door ‘Europa’ tevoorschijn waren gekomen. Met stoom (zo af en toe ook uit de oren!) en kokend water (zo warm was het nu ook weer niet!) werden aanpassingen doorgevoerd.
Het resultaat was bijna goed. Bijna, want de deelnemers kwamen toch nog voor verrassingen te staan. Een afsluiting waarvan beloofd was dat die er niet zou zijn én een afsluiting als gevolg van een rommelmarkt zorgden alsnog voor een kink in de kabel. Ook hier: geen eenheid in Europa! Maar de CCV’ers zouden geen CCV’ers zijn of ze wisten toch allemaal te arriveren op de lunchlocatie.
Maar voor het zover was verzamelden de 25 equipes zich aan de Dedemsweg in Dalfsen. Daar is het Saab museum Takt2Aero van Johan Tammeling gehuisvest. Een verrassende vondst zo midden in het buitengebied van de mooie gemeente Dalfsen. Koffie/thee met een toepasselijke petitfour stond voor alle deelnemers klaar. Op het kleine gebakje een foto met daarop de auto van de ritorganisatie, geschoten op het Balkon van Europa tijdens de ‘Nel en Bert-rit’ van enkele jaren geleden. Met op de achtergrond een schip van Stena Line op weg naar Zweden. Hoe toepasselijk…. En dit hebben we nu alsnog even uitgelegd, want dat is er zaterdag bij ingeschoten.
Saab-historie
We kregen de gelegenheid de vele en vooral ook unieke Saabs uit de verzameling van Johan te bewonderen. Bovendien wist hij daar op een onderhoudende manier over te vertellen. Weet je bijvoorbeeld dat alle eerste Saabs groen waren? De reden daarvoor was dat Saab in oorsprong een vliegtuigfabriek is en na de oorlog was nog een enorme voorraad groene verf over…. Maar eigenlijk wist hij over alle aanwezige Saabs wel iets bijzonders te vertellen met als klapstuk misschien wel het verhaal over de unieke Saab caravan.
Ochtendrit
Na deze bijzondere start van de dag konden de deelnemers vertrekken vanuit ‘Zweden’. Bij dat vertrek kregen ze een tasje met drinken en snacks overhandigd, met name bedoeld voor gebruik in de middag want de gebruikelijke snackstop stond dit keer niet op het programma. De rit voerde door Dalfsen, over de Vecht via Vilsteren (met onderweg een aantal fraaie kastelen en buitenplaatsen) naar Ommen waar de Vecht opnieuw werd overgestoken. Via Witharen en Balkbrug werd een ‘binnendoorroute’ door het fraaie Reestdal gereden die uitkwam in het niet minder fraaie Staatsbos in de omgeving van Staphorst. Wie hier niet werd gehinderd of afgeleid door de ‘verrassingen’ kwam via Staphorst en het Drentse Meppel terecht in de ‘Venegies’. Dit zijn de dorpen Nijeveen. Kolderveen en Wanneperveen. De eerste en de laatste werden op deze route geschrampt, de tweede werd volledig gepasseerd: een lang lintdorp met veel boerderijen. Via het achterland van Steenwijk werd koers gezet naar Giethoorn, het Venetië van het Noorden. In dit Nederlandse Italië werd de prachtige gelegen lunchlocatie Villa Bodelaeke bereikt. Hier werden de positief gestemde daklozen met open armen én een leuk welkomstbordje ontvangen en kregen zij van de gastvrije bediening een smakelijke lunch aangeboden.
Waterrijke rit
Verkwikt (en misschien ook wel aanmerkelijk aangedikt) werd rond de klok van twee uur het startsein gegeven voor het vervolg van de Europarit. Na de Vecht een nieuw waterrijk gebied, want tussen Belter- en Beulakerwiede door wordt Sint Jansklooster (ooit de woonplaats van Elfstedentocht-held Evert van Benthem) bereikt. Vervolgens gaat het richting Zwartsluis (de woonplaats van de rituitzetters), maar daar komen we net niet want het gaat richting Genemuiden. Dat betekent met de veerpont over het Zwarte Water.
In Genemuiden gaat de route over de Achterweg, ooit een beroemde weg in ons land omdat het de enige straat is waar het bordje ‘Verboden te roken’ van toepassing was. Toen stond deze weg namelijk nog vol met hooibergen. Vanaf Genemuiden wordt koers gezet naar Kamperzeedijk en aangekomen aan de grens met IJsselmuiden wordt een klein rondje gemaakt door één van de grootste kastuinbouwgebieden van ons land. Na het prachtige IJsselfront van Kampen te zijn gepasseerd komen we via enkele binnenwegen aan in de Mastenbroekerpolder, één van de oudste polders van ons land. Een polder die min of meer ‘bedreigd’ wordt door de expansiedrift van Zwolle. Na de supermooie en nogal smalle dijk tussen Zwolle en Hasselt te ‘hebben genomen’ gaat het door de Hanzestad Hasselt naar het ‘weidse’ Staphorsterveld en Baarlo om dan toch aan te komen in, het al eerder genoemde, Zwartsluis. Daar rijden we door één van de meest oude straatjes om vervolgens langs de Arembergergracht aan te komen in ‘klein Giethoorn’ oftewel Belt Schutsloot. Daarna gaat het weer richting het Venetië van het Noorden. Daar arriveert iedereen tussen vier en half vijf opnieuw bij Villa Bodelaeke voor het traditionele slotdrankje en de altijd gezellige nazit. Een dag die in ‘Zweden’ begon, eindigt na tal van ‘Europese’ invloeden in Italië. De zon liet zich weliswaar nauwelijks zien, maar met elkaar hebben we toch een in alle opzichten stralende dag beleefd!
Tekst: Anja
Foto’s: Berry en Wim
Meer foto’s klik hier
