3.1 Ritten

door

Regen kan de pret niet drukken tijdens Herfsttintenrit

20191019_113145

De dag begon met een hartelijk welkom bij garagebedrijf Dick Gerritsen en Zn. Er was koffie, thee en de eigengebakken cake en koek  (door Janny en Eldert) vielen direct in de smaak. Harry heette iedereen welkom op deze uitgestelde herfstrit. Een week later dan gepland in verband met het overlijden van Hans en zijn afscheid op 12 oktober jl. We hebben Hans herdacht met een minuut stilte. Daarna heeft Harry een korte toelichting gegeven op de rit en hebben we gezongen voor de jarige Edwin.

Onderweg kwamen we bij deze molen. Het leek wel een museum. We hebben genoten van de oude naaimachine, de stof op de stoelen, de oude weegschalen en etiketten en de klompjes. Veel herkenning bij onze leden.

Doordat we niet op de besproken lunchlocatie van 12 oktober terecht konden, moest er geïmproviseerd worden. Ans en Dick hebben, in de stromende regen, op de parkeerplaats bij het landgoed Staverden twee partytenten opgezet en vanuit de kofferbakken van de auto’s de catering verzorgd. Toen de deelnemers arriveerden werd het gelukkig droog en dat was een mooi cadeautje van de natuur. De sfeer was heel goed en de catering werd gewaardeerd.

Bij het begin van de middagrit werden de tenten opgeruimd en het afval afgevoerd. Met de kap eraf ging de tocht vervolgens via Garderen, Nieuw Millingen en Kootwijk  door de prachtige bossen van de Houtvesterijen. Hier was een grote parkeerplaats waar de deelnemers werden opgewacht met enkele verrassingen. Naast allerlei lekkernijen was er de mogelijkheid om mee te dingen naar de dagprijs van deze rit. Er was een parcours uitgezet voor een behendigheidsproef. Hoe snel breng jij een tennisbal in een bakblik op je hoofd vijftig meter verder. Dit was hilarisch! Wat hebben we gelachen en wat zijn sommigen van ons lekker fanatiek.

Het laatste deel van de rit ging verder door de Houtvesterijen en via de mooie Veluwse dorpen Harskamp en Hoenderloo naar Otterlo. In het Smulhuis daar hebben we onze laatste versnaperingen genuttigd en zijn de dagprijzen uitgereikt.
Het was weer een mooie clubdag. De voorzitter bedankte iedereen en attendeerde nog even op de jaarvergadering die 30 november  in Zwolle/Lichtmis wordt gehouden. Hiervoor wordt nog een uitnodiging verstuurd. Verder wil ik als ‘leerling route uitzetter’ Dick en Harry bedanken voor de fijne samenwerking. Het was voor mij een mooie ervaring.

Ik sluit graag af met een citaat van Lies op de app. Regen kan de pret niet drukken; de sfeer is altijd zonnig.

Met een vriendelijke groet, Ans

door

Om in stijl te blijven: ‘Slag om Coevorden rit’ blijkt een voltreffer

Op de laatste augustusdag kwamen 25 equipes naar Coevorden voor een hele belevenis. Coevorden is een garnizoensstad en sinds enige jaren vieren ze dat ook in deze maand. Toevallig in het weekend dat wij deze rit op de agenda hebben staan. Nu wij ook meerdere leden hebben uit dit prachtige vestingstadje, ontkwamen wij er niet aan om Paul, als ras Coevordenaar, te vragen of hij het leuk vond om samen met de andere Paul een rit te organiseren.

20190831_111849

Tussen 09.30 en 09.45 kwamen de 25 equipes aan op de parkeerplaats bij het zwembad. Van hier liepen we de vesting in naar de ganzenmarkt om daar te genieten van een kop koffie met koek. Na de verwelkoming door Harry en de briefing over de dag kregen we een rondleiding langs de prominente gebouwen en langs de kampementen van de garnizoenstrijders en het standbeeld van JB van Heutz. De organisatie had ons digitaal informatie gestuurd over de gebouwen en ook over de dorpjes onderweg.

Tegen 11.30 waren alle deelnemers weer op de parkeerplaats om daar om de twee minuten te starten. Het eerste stuk leidde ons dwars door Coevorden, met zijn watertoren, om vervolgens koers te zetten naar Dalen. Een prachtig mooi dorp waar we later op de dag weer terug zouden komen. Via Wachtum kwamen we onder een viaduct door en gingen we met mooie slingerweggetjes naar de sloten en kanalen die Drenthe ook kenmerken. Door schaduwrijke bossen, langs mooie rietgedekte boerderijen met grote kapschuren, over een kasseienstrook  naar dorpjes met huizen met prachtige tuinen naar de lunchlocatie “het Wapen van Aelden”

Na de lunch gingen de equipes weer op weg voor het tweede deel. Door Zwello, Schoonoord, Eeserveen, naar de bossen van Exloo. Daar bezochten we een hunebed wat daar meer dan 3400 jaar voor Christus gebouwd is.  Even verderop gingen we een parkeerplaats bij een zwembad op om via een heel smal weggetje uit te komen bij de Kibbelkoele. Een zwemplas midden in het bos met MTB tracks, wandelpaden en zelfs een snacktent. Op de parkeerplaats genoten we van een drankje om daarna via een zandpad  koers te zetten via Sleen naar Dalen.

Het afsluitend drankje hebben we bij Cornelis in het centrum van Dalen genuttigd. Dalen is een bruisend dorp dat heel veel organiseert om de mensen naar het dorpscentrum te trekken. Voor een aantal leden,  liefhebbers van  live muziek, werd het een latertje en eindigde de dag in de stad Hardenberg op het pleinfestijn.

door

Triple Split Rit valt in de smaak

Zaterdagmorgen 10 augustus 2019. Vanaf 09:40 uur komen de eerste equipes in Dedemsvaart aan voor een nieuw clubevenement. Vandaag gaan we, onder behoorlijk winderige omstandigheden, de ‘Triple Split Rit’ (naar een idee van Machiel) rijden. Voor alle deelnemers is dit weer iets nieuws. Ondanks de vakantieperiode is de opkomst GROOT te noemen: 31 equipes aan de start waarvan drie met leden van de wachtlijst.

Om 10:00 uur staat de koffie/thee met wat lekkers klaar in de centrale hal van lunchroom Dina’s Fellows, dat is gevestigd in hetzelfde gebouw  waar ook de befaamde gitarenwinkel The Fellowship of Acoustics is gehuisvest. De sfeer is  van het begin af aan erg gezellig;  voor velen is het een weerzien met clubleden die al een tijdje niet meer waren geweest. De gastrijders worden direct in de groep opgenomen en voelen zich als in een warm bad.

Uitleg
Harry heet als voorzitter om 10:45 uur iedereen welkom op deze prachtige locatie en voorspelt een leuke en gevarieerde dag. Vervolgens doet Robert samen met Han de briefing, waarbij uitleg wordt gegeven over hoe de Triple Split Rit wordt gereden. Deze bestaat uit drie verschillende routes van ca. 30 tot 40 kilometer, welke vertrekken en eindigen bij dezelfde locatie. Per ronde vertrekken er telkens groepen met drie equipes die zich  tijdens de ritten van elkaar afsplitsen en gedurende de ritten ook meerdere malen elkaars wegen kruisen. Het rustig achter elkaar aan rijden zit er bij deze rit dus niet in. Kortom, alle ingrediënten voor een rit vol verwarring en chaos lijken aanwezig.

Ontmoeting
Tussen de ritten door is er voldoende gelegenheid voor ontmoeting en kunnen de deelnemers hun ervaringen met elkaar delen. Zo is er tussen de eerste en tweede ronde een gezamenlijke lunch, die door lunchroom Dina’s Fellows prima wordt verzorgd. Tussen de tweede en derde ronde is er een snackstop, waarbij de deelnemers onder het genot van een hapje en een drankje hun ervaringen van de tweede rit kunnen uitwisselen.

Winnaars
Na afloop van de derde rit worden de deelnemers opgevangen in de centrale hal van Dina’s Fellows, waar ze onder het genot van een drankje nog een vragenlijst kunnen invullen. Vragen over met name Dedemsvaart en omgeving en over The Fellowship of Acoustics.

Uiteindelijk blijken Henry en Anita de rondes het beste te hebben gereden en de vragenlijst het beste te hebben ingevuld. Op de voet gevolgd door Jan en Antoinette en Paul en Anneke. Na afloop van de prijsuitreiking worden de ritorganisatoren Robert en Han door Paul bedankt voor het organiseren van deze leuke rit en gaat iedereen weer tevreden en voldaan huiswaarts.

Herhaling
Uit de reacties van de deelnemers is gebleken dat dit nieuwe concept van rit rijden erg is gewaardeerd. Met name dat er tussen de ritten door veel tijd was voor ontmoeting, maakte dit evenement erg gezellig. Het ligt dus in de lijn der verwachting dat dit type rit  vaker op de agenda gaat verschijnen.

Klik HIER voor een uitgebreide fotoreportage van deze rit.

door

Tot net niet boven Groningen en volop genieten eronder in afwisselende rit

Het is de ‘vroege ochtend’ van zaterdag 25 mei . Tussen 9.30 uur en 10.15 uur verzamelen zich 23 equipes bij  McDonald’s in Assen om deel te nemen aan de ‘Tot net niet boven Groningen rit’. De hemel is deze ochtend bedekt met een grijze sluier van wolken, maar het is droog. In ieder geval een mooie opkomst om er weer een gezellige dag van te maken.

Door een onhandige actie met de autosleutel moet rituitzetter Robert hals over  kop een ‘koeriersdienst’ uitvoeren tussen Assen en Hardenberg en vice versa. De overige deelnemers vermaken zich ondertussen prima onder het genot van een kopje koffie, thee of cappuccino. Gelukkig zijn Robert en Bart op tijd terug om zelf ook nog mee te kunnen doen aan de rit.

Om 10:15 uur wordt de briefing gedaan door Harry, waarna de eerste equipe op pad wordt gestuurd door Han. Hij is duidelijk in z’n element in de functie van starter.

Frisjes

Het is met 15 graden bepaald niet warm als de rit ons voert door het Nationaal Park Drentsche Aa. Veel klinkers glijden onder de wielen door. Gelukkig hebben de deelnemers zich goed voorbereid en zich warm ingepakt om de rit toch met de kap open te kunnen rijden. We rijden door  een prachtig coulisselandschap met houtwallen, heidevelden en brinkdorpen. Zo worden leuke brinkdorpjes als Anloo, Anderen en Gasteren aangedaan. De zaterdagmorgenrust wordt in deze dorpen even verstoord door het passeren van de vele cabrio’s. Via Oude Molen, Zeegse en Tynaarlo gaan we in noordelijke richting.  Opvallend is dat we op deze wegen ook veel MG’s tegenkomen. Blijkbaar zijn deze ook in clubverband een toerrit aan het rijden door dit gebied.

P1080934

Oponthoud

Een deel van de groep, zo’n 10 auto’s, wordt tussen Tynaarlo en Glimmen een half uur opgehouden door een wegafzetting. Er vindt een Molukse herdenking van de treinkaping bij De Punt plaats. Het oponthoud is van dusdanige duur, dat deze groep een erg mooi deel van de route misloopt. Er wordt direct koers gezet naar Haren voor de lunch.

P1080945

De Onlanden
De overige deelnemers zijn dit punt, De Punt dus, al eerder al voorbij gereden en krijgen gelukkig nog niet te maken met het oponthoud. Zij rijden dan ook  naar Eelde en via wat omzwervingen langs Peize en De Pol, door natuurgebied “De Onlanden”. Dit gebied wordt beheerd door Natuurmonumenten. Dichtbij de stad Groningen ligt dit natuurgebied van circa 3.500 aaneengesloten voetbalvelden groot, met ruige hooilanden, moerasbos en volop ruimte voor overtollig water. Bij langdurige, hevige regenval zorgt dit gebied ervoor dat de stad-Groningers droge voeten houden. De uitkijktoren die we passeren biedt op 26 meter hoogte een schitterende uitzicht: over De Onlanden, op de skyline van Groningen, op de vele moerasvogels en de bijzondere grazers. Het moerasachtige gebied is een paradijs voor veel vogelsoorten. De hier veel voorkomende grote zilverreiger is onbetwist het icoon van De Onlanden. Ook de otter is een graag geziene gast in De Onlanden. Dit prachtige zoogdier voelt zich hier prima thuis.

Lunchlocatie
Bij lunchlocatie ‘De Rietschans’ aan het Paterswoldse Meer in Haren komt de groep weer bij elkaar. Hier wordt in een mooie zaal met prachtig uitzicht over het meer, gezamenlijk de lunch genuttigd. Ook de nieuwe leden Harrie en Annie die voor de eerste keer meerijden, genieten zichtbaar van de gezelligheid binnen onze club.

De zon!

Na de lunch wordt de route vervolgd over een prachtig weggetje langs het Paterswoldse Meer, de Hoornse Dijk. Fietsers en wandelaars zijn soms zichtbaar wat minder geamuseerd over het voorbij rijden van de cabrio’s. Ondertussen breekt de hemel open en begint de zon zich wat meer te laten zien. Via Haren met zijn prachtige statige herenhuizen, gaat het verder door Onnen (met obstakels op de weg), Noordlaren en Midlaren naar het altijd drukke Zuidlaren. Bij het uitrijden van Zuidlaren wordt bij de laatste rotonde linksaf geslagen om van daaruit de Drentsche Aa weer in te rijden. Enkele kilometers verderop hebben Robert en Bart zich al gestationeerd voor een snackstop met prachtig uitzicht over de heidevelden rondom het Schipborgse Diep.

Intussen schijnt de zon nog uitbundiger en maken de warme bovenkleren plaats voor blote armen. Kees was overigens vanaf het begin af aan al overtuigd van het feit dat het een mooie dag zou worden en had bij de start van de rit zijn korte broek al aan…………

Boomkroonpad
Via het prachtige landschap rondom Anloo en Eext duiken we vervolgens het bos in bij Boswachterij Gieten voor een tussenstop bij het boomkroonpad.

Hier kunnen de liefhebbers de toren beklimmen om  te genieten van het uitzicht over de boomtoppen. In groepen wordt de route vervolgens vervolgd naar de eindlocatie, pizzeria ‘Da Peppino’ in Gasselte. Met elkaar wordt, onder het genot van een drankje, op het terras genoten van de zon. Last but not least worden de deelnemers door Robert ook nog getrakteerd op een prijsvraag, om te testen of ze de afgelopen dag ook nog een beetje hebben opgelet. Uiteindelijk blijken Bert en Ettjen dit het beste te hebben gedaan, dus gaan zij aan de haal met de eerste prijs.

Al met al kunnen opnieuw een geslaagd evenement  voor de leden van onze club.

Klik HIER voor een uitgebreidere foto-impressie van dit evenement.

door

Bloembollenrit onder een vrolijk schijnend zonnetje

Onder prachtige zonnige omstandigheden verzamelen 18 cabrio’s zich  zaterdag 11 mei bij Het Wapen van Ens in de Noordoostpolder. Daar drinken we koffie met de vijf gastequipes die vandaag komen kennismaken met de club. Ze nemen verschillende BMW’s mee, evenals een Porsche Boxter GTS.

Om 10.15 uur verwelkomt Harry alle deelnemers om direct daarna te starten. Iedere 2 minuten mag er een equipe van start om vervolgens over de kaarsrechte wegen in de polder te sturen. Her en der zijn  er nog een paar bollenveldjes over en verder kunnen we genieten van de leuke dorpjes, de Oostenrijkse houten huisjes, de blik over het water, de windmolens op de dijk en de kenmerkende boerderijen.

De lunch is goed verzorgd en na de lunch gaan we nog twee keer de auto uit om een monument in Schokland te bekijken bij het voormalige haventje én bij het strandje van Schokkerhaven. Daar staat ook weer een hapje en een drankje klaar voor alle deelnemers. Tegen 16.00 uur komen we weer aan bij Het Wapen van Ens voor het afscheidsdrankje.

door

Warme ontmoeting op nat, maar in alle opzichten smakelijk Midwintertreffen

Voor ons Midwintertreffen verzamelen zich zaterdag 26 januari 16 equipes bij het clubhuis van de CMA in Hardenberg. Voor de derde keer wordt dit evenement georganiseerd om aan de behoefte te voldoen elkaar ook in de winter te ontmoeten om bij te praten.

Dat ontmoeten én bijkletsen lukt meteen al prima bij een bakje koffie met plakje cake. Rond 12.00 uur gaat dit over in snacken, waarbij met name de ‘gehaktballen van Jan’ een gewild ‘object’ blijken te zijn.

Tegen 13.00 uur gaan de equipes in twee groepen op pad,  na de briefing door Paul. Eerst onder de nieuwe N34 door naar het industrieterrein met vele autodealers om van daaruit het buitengebied in te rijden. Via Rheezerveen, Ommerkanaal, Ommerschans naar Balkbrug. Hier zijn onderweg veel megastallen te zien. Via Nolde richting Zuidwolde en het dorpje Linde terug naar Dedemsvaart. Onderweg prachtige vennetjes, bossen, en boerderijen. Langs Drogteropslagen, de vuile Riete naar Elim, daarna richting de Krim en via Anerveen naar de nieuwe tunnel onder de N34 bij de Ganzenhoeve. Via de Vechtarm naar Gramsbergen met zijn botenloods en bierbrouwerij (Mommeriete) om vervolgens  via Ane en Collendoorn weer terug te keren in Hardenberg.  De route is afwisselend en alle deelnemers zijn na afloop unaniem: ondanks het slechte weer was het genieten!!!!

Bij terugkeer in Hardenberg staat bij het clubhuis van de CMA een lekker vuurtje te branden, waar iedereen zich langdurig opwarmt al dan niet onder het genot van een heerlijk nieuwjaarsdrankje. Na het uitbrengen van een toost op het nieuwe jaar wordt er weer gezellig verder gepraat, onder meer met de twee nieuwe ledenparen Bert en Thea en Ben en Margriet.

Om 17.00 uur arriveert het buffet, waarna 23 leden zich te goed doen aan de vier verschillende stamppotten met worst. Tegen zessen wordt deze eerste meeting in het nog jonge jaar 2019 afgesloten, wordt er nog even opgeruimd en keert iedereen huiswaarts. Er is door de deelnemers genoten van een bijzonder geslaagd eerste evenement in 2019.

SLK 350 van Anja

door

Seizoen sluit warm af met Herfsttintenrit onder hoogzomerse temperaturen

Na een zonnige en prachtige zomer met verschillende ritten met de cabrioclub, nu dan toch de laatste van dit seizoen. Het belooft een mooie, maar ook drukke dag te worden. Maar liefst 37 equipes hebben zich opgegeven en na wat passen en meten kan iedereen die zich heeft ingeschreven mee. Geweldig, wat een opkomst. Het weer is fantastisch te noemen, ver in de 20 graden en dat voor half oktober!!!

IMG-20181013-WA0000
IMG-20181013-WA0001

We verzamelen ons bij het startpunt, McDonald’s in Heerde. De eerste cabrio’s komen om 9.20 uur binnendruppelen (nou ja, druppelen…..), maar al snel zijn we compleet. Onder genot van koffie en thee tijd om bij te praten. Na de briefing met de chauffeurs vertrekken we in groepjes van vier auto’s richting de lunchlocatie.

IMG-20181015-WA0014
IMG-20181015-WA0013
IMG-20181015-WA0011

Vanuit Heerde rijden we door de delta van de IJssel en doen hier kleine dorpjes aan, zoals Vorchten en Oene (landelijk bekend van de MKZ crisis in 2001). Tevens zien we hoe het landschap is aangepast om ruimte te maken voor de rivier. Meer natuur in de uiterwaarden en prachtige vergezichten op de dijk langs de IJssel.

Via het Veluwedorp Epe maken we de oversteek naar een meer bebost gedeelte van provincie Gelderland. Via de Dellen en langs het oefenterrein van Defensie toeren we richting het Zandenbos.  Als oefening het eerste onverharde pad. Er zullen er nog meer volgen. Door het Zandenbos rijdend krijgen we goed zicht op de verschillende herfstkleuren en op de natuur die zich voor de winter opmaakt.

Al snel komen we dieper de bossen in, waarbij soms het dichte en donkere, maar ook het open karakter zichtbaar is. Een mooi lijnenspel met de zon door de bomen geeft een speciaal effect aan de omgeving.  Maar ook de route over de Stakenberg is mooi met zijn bebossing en heidevelden. Het eerste deel van de rit is bijna ten einde, maar nog wel even langs de romantische locatie van Kasteel Staverden en dan het laatste stukje naar de lunchlocatie restaurant en theehuis ‘Het Uddelermeer’.

Na de voortreffelijke  lunch vertrekken de eerste groepjes voor de middagrit. Richting Assel en Kootwijk. Hierbij blijven we ons verbazen over de fraaie kleuren die de natuur ons voorschotelt. Verder worden hier en daar ook de schokdempers van de auto’s op de proef gesteld. Klinkerwegen die overgaan in grindpaden, waar het ook behoorlijk stuift door de droogte van de afgelopen dagen.  We ontkomen er niet aan een wat groter stuk te overbruggen via de provinciale weg (voor diegenen die het niet is opgevallen). We rijden tenslotte aan de rand van het Nationale Park De Hoge Veluwe. Even wat minder inspannend voor de bestuurders om rustig wat meer te kunnen genieten.  Via Harskamp rijden we naar Otterlo om daar een tussenstop te maken.

Op de P-plaats van een oude, verlaten voetbalveld locatie in Otterlo is het een gezellige boel. De equipes blijven lang van het mooie weer en de rust genieten Het is een gezellig samenzijn. Er komt nog een familie langs op een skeltertrein. Zij nemen even poolshoogte bij de inmiddels stoffig geworden cabrio’s

Op de P-plaats genieten we van een verfrissend drankje en hapje om onze ‘lege magen’ te vullen. Velen hebben de buik nog vol van het heerlijke en overvloedige eten op de lunchlocatie. De laatste equipes laten op zich wachten. Dat komt omdat de lunch qua tijd wat uitliep vanwege de drukte op het terras dat overvol zat dankzij het mooie weer.

Vanaf de pauzeplek voert de rit via de provinciale weg naar Hoenderloo langs IJs van Co ( het lekkerste ijs van de Veluwe) via de Woeste Hoefweg naar de bossen van Beekbergen. Vervolgens over het oude spoorlijntje van de Veluwse Stoomtrein die vanuit Apeldoorn via Beekbergen en Eerbeek tot Dieren rijdt. Via de pittoreske buurtschap Oosterhuizen komen we aan in Lieren om aan het Apeldoornse Kanaal neer te strijken op het terras van eetcafé de Nieuwe Ruijsch.

Vanwege de vele auto’s en het mooie weer is ook daar de P-plaats overbevolkt met cabrio’s en andere auto’s. Op het terras genieten wij van een heerlijk drankje aangeboden door de club.

Na een bedankje van de organisatie aan de deelnemers gaan de meeste deelnemers op weg naar huis. Enkele leden genieten nog van de heerlijke gerechten die bij het eetcafé worden geserveerd.

Als afsluiting van dit prachtige cabrioseizoen kon het niet mooier qua weer en sfeer. Hopelijk zien wij iedereen in het nieuwe seizoen weer terug.

 

Klik HIER voor het uitgebreide fotoverslag van deze rit.

 

door

“Visje eten in Termunten, een rondreis door het Grunneger Hoogeland …. “

Zaterdag 22 september mochten wij, Anita en Henry samen met Rein en Els, 21 equipes verwelkomen voor de toertocht van Cabrio Club Vechtdal door het Grunneger Hoogeland, Noordpolderzijl, Termunten, het land van Ede Staal en Erwin de Vries, Henk Helmantel, de waddenkust en  het puntje van Reide…….. Het hadden vier equipes meer kunnen zijn, maar door ziekte en geboorte van een kleinkind moesten vier equipes helaas voortijdig afzeggen. De startbijeenkomst was in zaaltje “de Hoeksteen” bij het historische kerkje van Dorkwerd, onder de rook van Groningen. Dit kerkje staat op een terp en het uitzicht en de sfeer gaven gelijk al een goede weergave van de te verrijden rit.

 

Het was een hartelijk welkom voor iedereen met koffie en thee met Grunneger notenkoek. Tegen 10:00 uur werd het welkomstwoord gesproken en werden de routeboeken uitgedeeld. Daarin dit keer veel aanvullende informatie over de dorpen en monumenten die we tijdens de rit gingen passeren. Deze aanvulling in het routeboek bleek na afloop erg te zijn gewaardeerd door de rijders en bijrijders. Op deze manier krijg je meer mee van de omgeving en van de historie en gebruiken van de omgeving en gaat het nog meer leven. Wellicht kan een volgende rituitzetter hier zijn/haar voordeel mee doen !!!

Rond 10:15 uur vertrokken we in groepjes van vijf equipes. De ochtendrit was 90 km lang en had een tussenstop met een hapje en drankje bij het noordelijkste en kleinste haventje van Nederland, Noordpolderzijl. Dit haventje is alleen bij vloed te bereiken door de schepen en bij eb valt het volledig droog . Gelukkig was het op dat moment droog en hadden we een prachtig uitzicht vanaf de dijk.

Vervolgens gingen we weer op pad en  passeerden veel dorpjes en gehuchtjes, waarvan de meesten van de deelnemers het bestaan niet wisten. Een aantal rijders en bijrijders heeft hun roots in de provincie Groningen liggen en dus werd er regelmatig gestopt voor een persoonlijk bezichtiging van bijvoorbeeld een begraafplaats of huis. Rond 13:00 uur stond de lunchstop gepland. In het pittoreske dorp Termunterzijl genoten we bij visrestaurant Westerhuis van de voortreffelijke vis.

Vervolgens reden we rond 14:00 uur door naar de punt van Reide, slechts 8 km verderop. Hier is een klein bezoekerscentrum en kon men via een wandelpad naar rivier de Dollard lopen. Hoewel een dikke bui ons deel was, werd de inspanning van de wandeling wel beloond:  het was hoog water en er lagen 12 zeehonden vlakbij de dijk. Veel leden maakten  gebruik van de ingeruimde tijd van een uur om een wandeling te maken of het bezoekerscentrum te bezoeken. Ook deze nieuwe invulling van een uurtje activiteiten buiten de auto, waar uitdrukking gegeven werd aan beleven, zien en bewegen naast ontmoeten, verbondenheid en gezelligheid werd erg gewaardeerd.  En kan ook een blijvertje worden voor de nieuw uit te zetten ritten……………

Om 14:45 uur stapten we weer in voor het derde en laatste gedeelte van de toertocht. De laatste 45 kilometer van deze route voerden ons door Nieuwolda, Slochteren (Fraelemaborg), Vroomsbosch en Kolham. De statige huizen maakten hier de rijkdom van het Groninger land zichtbaar. De toertocht eindigde in Kropswolde aan het Zuidlaardermeer, waar in restaurant Meerwijck onder het genot van een drankje, aangeboden door de club, nog even gezellig werd nagepraat.

Wij als rituitzetters hebben met heel veel plezier deze rit uitgezet en de voorbereiding was al een waar feestje. Gezien de enorme hoeveelheid reacties was het een geslaagde rit. Eenmaal thuisgekomen hebben we gebrainstormd over nieuwe ideeën, die waren er direct plenty (Iemand inspiratie nodig???). Voor volgend jaar hebben we ons met ons vieren opnieuw beschikbaar gesteld om een rit voor de club uit te zetten. Mede dankzij de inbreng van de enthousiaste deelnemers was deze dag er een met een gouden randje…

Tot gauw!

Jullie meest noordelijke rituitzetters,
Henry, Anita, Rein en Els

Klik HIER om het uitgebreide fotoverslag te bekijken.

door

Navigator met Caribbean tintje

Om kwart voor tien verzamelden de 13 equipes zich bij McDonald’s in Apeldoorn Noord. Het weer was goed, een strakblauwe lucht met een stralende zon. Het was nog wel een beetje fris, maar het zou snel warmer worden. Met andere woorden het was geweldig ‘cabrioweer’. Eerst dronken we koffie/thee op het terras, met daarbij door Eldert gebakken koek. Natuurlijk was het meteen een geroezemoes door de vele gesprekken. Elkaar weer treffen is altijd een feest, zeker voor degenen die elkaar, door onder andere vakantie, langere tijd niet hadden gezien.

43516544065_f1aef2e37c_o

Na het welkomstwoord van Paul en de briefing van Lies kon de eerste equipe starten om goed half elf. Om de twee minuten werden vervolgens de volgende equipes ‘weggeschoten’. Om te kunnen beoordelen wie ‘Beste Navigator 5 – 2018’ zou worden, werd bij de start de kilometerstand van alle cabrio’s genoteerd. Het eerste deel van de rit was door middel van een routebeschrijving uitgezet. Via de Vecht en Terwolde reden we langs- en over de laagstaande IJssel naar Deventer. Op veel akkers was de mais al geoogst, maar de grasvelden lagen er nog groen bij en de koeien, schapen en geiten graasden naar hartenlust. Vele landbouwvoertuigen waren aan het werk en versperden af en toe de weg. Via onder andere Epse en Joppe reden we over kleine en smalle weggetjes naar Diepenheim voor de lunchstop.

Op de parkeerplaats werden de binnenkomende equipes opgewacht door Eldert en Lies. De kilometerstanden werden weer genoteerd. De lunchlocatie was niet bekend om te bekijken of de equipes zelf de locatie konden vinden. Er was wel een noodenvelop met de naam en adres van de lunchlocatie.

Na een korte wandeling kwamen we bij ‘Uit de Kunst’ voor een heerlijke lunch. Daarna was er nog voldoende tijd voor het vervolgen van de gesprekken en het kennismaken met de nieuwe (aspirant)leden die voor de eerste keer een rit meereden.

Terug bij de cabrio’s begonnen we aan deel twee van de rit. Nu moest er genavigeerd worden aan de hand van bol/pijl. Voor de meesten is dit lastiger dan een routebeschrijving, maar deze rit is tenslotte een navigatiewedstrijd. Na een korte rit over bruggetjes, langs een wijngaard en tussen de weilanden door, kwamen we bij elkaar op de parkeerplaats van Recreatiegebied Hambroekplas. Ook hier werden de kilometerstanden weer genoteerd.

Op de parkeerplaats hebben we een ‘CAR Limbo’ gehouden. Hierbij reden de cabrio’s onder een lijn door die eerst op een hoogte van 1.40 meter over de weg hing en iedere ronde een paar centimeter lager werd gehangen. Joop en Eldert jureerden. Werd de lijn geraakt, dan was je af. De eerste groep was samengesteld met alle cabrio’s, behalve de MX5-jes. Het was een spannende limbo omdat Audi’s, Volvo’s, Mini’s, Opels, BMW’s en Mercedes nu eenmaal verschillen van hoogte en niemand wist hoe hoog hun auto was.  De tweede groep bestond uit de Mazda MX5-en. Deze liggen qua hoogte wat dichter bij elkaar. Naarmate de wedstrijd vorderde werd iedereen steeds fanatieker. Antennes werden verwijderd, extra passagiers werden meegenomen en er werd angstig naar de lijn gekeken.

De winnaars van groep 1 zijn Jacco en Geeske met hun Opel GT.

De winnaars van groep 2 zijn Frank en Marjan met hun Mazda MX5 NB. Voor beiden een fles wijn met Club T-shirtje aan.

Na en tijdens de ‘CAR limbo’ waren er hapjes en drankjes. Eldert had ook hier zijn kookkunsten ingezet door o.a. gehaktballetjes en aardbeien met chocola en kokos en te maken.

Na dit alles reden we om kwart over drie het laatste stuk van de bol/pijl rit door Borculo, Ruurlo naar Hengelo Gelderland voor de welverdiende eindborrel. Ook de eindlocatie was niet bekend gemaakt. Hierbij was noodenvelop 2 de escape. Niemand heeft de enveloppen nodig gehad.

Om te beoordelen wie uiteindelijk de ‘Beste Navigator’ was moest, naast de kilometerstanden en het wel of niet kunnen vinden van de lunch- en eindlocatie, eerst nog een quiz over aspecten van de rit worden ingevuld door de deelnemers.

Uiteindelijk was het winnende equipe bekend. Dat waren Bernhard en Marga, zij kregen de eerste prijs en mogen zich een jaar lang de beste navigator van onze club noemen. De troostprijs was voor Henk en Margré.

43515145115_646969d22a_oIedereen bedankt voor de gezelligheid en het enthousiasme.

Klik HIER voor een uitgebreid fotoverslag van deze rit.

Eldert, Joop en Lies.