Het was ’s ochtends nog donker en fris. Na 12 uur werd het lekker weer. De route was mooi, in totaal 120 km. Een aanrader voor degene die niet mee was. Ook mooi om in de herfst te rijden. Al zal het maar een deel van de route zijn.

In een notendop de reactie van één van de deelnemers aan de Nicht über die Grenzerit. Zoals wel vaker dit seizoen, moesten ook de organisatoren van vandaag hun oorspronkelijke ideeën over de rit bijstellen. De bedoeling was een kijkje over de grens te nemen, maar door alle nog geldende maatregelen is ervoor gekozen op Nederlands grondgebied te blijven. En getuige de reacties van de deelnemers was daar niets, maar dan ook helemaal niets mis mee. Integendeel! Geniet nog even na óf mee met deze impressie van Hesly.

De weersvoorspellingen voor deze dag beloven dat het een mooie dag zal worden. Bij aankomst in Saasveld is het zonnetje echter nog niet aanwezig. Na een lekker kopje koffie in een gezellige ontmoeting bij Bruins in Saasveld wordt de startopstelling bekendgemaakt. Maar niet nadat iedereen van harte welkom wordt geheten door Inge, die daarbij een speciaal welkom heeft voor meerdere equipes die nog op de wachtlijst staan. Zij krijgen in deze rit de gelegenheid om alvast even sfeer te proeven bij de CCV.

• 

• 

• 

• 

• 

Het grootste gedeelte van de rit is aangegeven door de bruine ANWB bordjes met Sagenlandroute. Helaas gooien wegwerkzaamheden (het lijkt Duitsland wel!) op drie plekken roet in het eten, waardoor we enkele mooie plekken op de route links moeten laten liggen. Op die manier verdwijnt bijvoorbeeld ook Ootmarsum van de routekaart. Al met al leidt een en ander wel weer tot aardige momenten. Zo is er een equipe die er pas kort voor de lunch achter komt dat de route voor een groot deel aan de hand van de eerder genoemde bordjes gevolgd kan worden. Maar er is ook een equipe die zo druk bezig is de bordjes te volgen, dat ze vergeten de (op papier) aangegeven wegomleiding te volgen.

• 

• 

• 

• 

Maar na de mooie bosrijke omgeving door het Twentse landschap met als blikvanger Singraven, komt iedereen aan op de lunchplek in De Lutte. In het zonnetje wordt genoten van een lekkere lunch.

In het zonnetje wordt genoten van een lekkere lunch.

Ook de middagrit voldoet in alle opzichten aan de toevoeging ‘toeristisch’. Hoewel we ook door meerdere plaatsen rijden, zoals Oldenzaal. Over toeristisch gesproken; meerdere deelnemers brengen zelfs nog enige tijd door achter twee andersoortige cabrio’s, namelijk paard en wagen. Ook dat kan je verwachten in een toeristisch gebied. Gelukkig maken ze, zodra het mogelijk is, plaats zodat we kunnen passeren.

Tussendoor is er een stop in Hertme, waar we nog iets te drinken en hapjes krijgen aangeboden. Vooral de gehaktballetjes vallen goed in de smaak. Na het gezellige bijkletsen, waarbij ook de toekomstige leden de sfeer in en de leden van de club een beetje leren kennen, wordt vertrokken voor het laatste deel van de rit. Dat leidt opnieuw naar Saasveld, waar op het terras bij Bruins niet alleen de dag nog eens uitgebreid wordt doorgenomen maar waar ook nog genoten wordt van een verfrissend drankje.

• 

• 

Voor ons, Olaf en Hesly, was het de eerste keer dat we een route hebben uitgezet. Aan de reacties te horen hebben de bestaande en toekomstige dakloze leden genoten van de route. Op naar de volgende mooie route in Friesland.

Tekst: Hesly.
Foto’s: Hesly en Berry.