De vroege ochtend van zaterdag, 19 september, de zon stralend aan de hemel maar nog wel een frisse wind. ☀️
Bij de Hervormde Kerk in Wilp is de parkeerplaats leeg en in afwachting van alle cabrio’s van de Cabrio Club Vechtdal. In de kerk is Derk druk bezig om alles gereed te maken voor het rondje koffie.
De eerste cabrio’s arriveren al om 09.20 uur, daarna loopt de parkeerplaats vol en om 10.00 uur zijn we compleet. Hans en Angelet sluiten later op de route aan. De presentielijst wordt gecontroleerd en iedereen krijgt een uitgeprinte routebeschrijving en een miniatuur-autootje voor de foto-opdracht. We laten ons de koffie goed smaken.
Aansluitend wordt de groep uitgenodigd om plaats te nemen in de kerk. Namens het bestuur opent Robert de bijeenkomst en heet iedereen hartelijk welkom. Ook vandaag de oproep om elkaar de ruimte te geven in het kader van de coronaprotocollen. Je kunt zien dat iedereen daar toch een beetje moeite mee heeft; het is ook zo onnatuurlijk om elkaar geen knuffel te kunnen geven.
Margriet geeft vervolgens een korte uitleg over het bijzondere van deze kerk op deze plaats.
“Al voor het begin van de christelijke jaartelling was dit een plek waar bronheiligen werden vereerd. De Ierse missionaris Lebuïnus werd rond 768 naar dit gebied gegidst. De naam Wilp is afkomstig van Huilpa, het Keltische woord voor waterbron. In boeken over Leylijnen wordt deze locatie aangeduid als een belangrijk knooppunt van energiestromen. Dat zou verklaren waarom in de 11e eeuw juist op dit punt deze Romaanse Kerk is gebouwd”.
Ben geeft daarna een korte toelichting op de tocht, die zo is ontworpen dat vooral relaxed rijden door een prachtig natuurgebied centraal kan staan. Er zijn relatief lange stukken, waar we rechtdoor kunnen rijden zonder al te veel te moeten navigeren. “Dus geniet van de rit en de omgeving”, was zijn advies. Gevolgd door het verzoek om zeker tijdens het eerste deel van de rit over de klei een beetje te letten op de fietsers en wandelaars, die deze weg ook leuk vinden.
Dan gaat de tocht van start, met keurige tussenposen vertrekken de cabrio’s, die soms ook even plaats moeten maken voor de enorme machines die gras en mais aan het snijden en oogsten zijn. Afwisselend langs de IJssel, waar de fietsers eveneens gebruik maken van de dijk, is het bijzonder om zo half september met open cabrio te kunnen rijden. Een echt cadeautje!
Bij Terwolde nemen we afscheid van het water en trekken we door landerijen en boerenerven om bij het Apeldoorns Kanaal de oversteek te gaan maken naar de Veluwe met haar bossen en heide. Overal op fiets en wandelpaden zijn mensen aan het genieten van deze indrukwekkende omgeving, met eeuwenoude bomen, aangelegde heidevelden en grote en kleinere zandverstuivingen. Een enkeling treft het om nog iets van het wild, dat hier leeft, daadwerkelijk te zien. Een ander heeft meer oog voor de ijscoman.
Aangekomen in Hoog Soeren heeft NO 15 het terras, voor de lunch, geheel voor ons gereserveerd. We genieten van biologische gerechten, praten bij, nemen de tijd voor verhalen en tips. De club is compleet, de auto’s doen het goed en de rijders hebben van het eerste deel genoten.
Deel 2 van de tocht laat de uitgebloeide heide zien met een belofte voor 2021, want ook dan zal de heide zich willen laten bekijken. Dat is zo heerlijk van alle routes, je kunt ze altijd voor een tweede keer rijden.
Via Harskamp en Otterlo voert de route naar het einde van de Hoge Veluwe, waar in Hoenderloo een pauze is ingelast op het terrein van de Hoenderloogroep (nu Pluryn).
“Na een moeilijke en zorgvuldige afweging is Pluryn tot de conclusie gekomen dat de locatie Hoenderloo (inclusief Deelen) in de loop van 2020 gesloten moet worden als locatie voor open jeugdzorg en gesloten jeugdzorg (JeugdzorgPlus). Dit besluit heeft ook gevolgen voor het Hoenderloo College.”
Het terrein biedt ons de kans om de auto’s van dichtbij te bekijken, in gesprek te gaan met degenen met wie nog niet gesproken is en een fruithapje te nemen dat Margriet heeft bereid.
Na ruim een uur genieten van de zon, de omgeving, de mensen en hun cabrio’s wordt het tijd om verder te gaan. Dat gaat niet zonder slag of stoot want een kapotte trekker op de weg zorgt voor enig oponthoud.
Via de stoomtreinen in Lieren en een aantal kruip- en sluipdoorwegen wordt het iets luchtiger en tijd voor een borrel in restaurant ‘The Hangar’ bij vliegveld Teuge. Dit paracentrum laat de vele mogelijkheden zien van luchtverkeer. Parachutespringen, zweefvliegen, rondvluchten en lessen, het is hier allemaal mogelijk.
Tijdens de borrel worden de tocht en de ervaringen daarmee doorgesproken. Plannen gemaakt voor vakanties, meerdaagse, andere tochten en wie er met elkaar nog andere cabrio-activiteiten ondernemen. Langzaamaan nemen we afscheid van elkaar, we hebben genoten van alles dat deze dag bracht aan nieuwe gezichtspunten en verhalen waarin het van de cabrio genieten een hoofdrol speelt. Namens het bestuur spreekt Anja richting Margroet en Ben de meer dan hartelijke dank uit voor deze geweldige rit, die onder de meest ideale weersomstandigheden verreden kon worden. Een welverdiend applaus valt de organisatie ten deel.
Een groot aantal deelnemers blijft nog eten in ‘The Hangar’ en geniet samen van een lekkere maaltijd. Daarna neemt ook deze groep afscheid van elkaar en is het echt het einde van deze heerlijke dag.
Tekst: Ben en Margriet. Bewerking/aanvulling: Anja.
Foto’s: Edwin, Eldert en Anja
FOTO-OPDRACHT
Alle equipes hadden bij het begin van de rit een miniatuurauto gekregen, met daarbij van Margriet en Ben de opdracht er een leuke, originele foto van te maken waarop de auto scherp en de achtergrond minder scherp te zien zou zijn. Prachtige, leuke, originele, grappige inzendingen zijn het gevolg van deze opdracht. Ook de capriolen die werden uitgehaald om de foto’s te maken, waren soms hilarisch. Hier een kleine selectie. Voor de leden zijn alle inzendingen te zien op het bekende flickr-account.
Cabrio Club Vechtdal 