Maandagavond 22 april. Na een heerlijke maaltijd nemen zes equipes van de Meerdaagse rond de klok van half tien afscheid. In een aantal gevallen zelfs emotioneel afscheid. Vier dagen lang zijn we met elkaar opgetrokken. In de loop van deze vierde en laatste dag is er langzaam maar zeker afscheid van elkaar genomen. De eerste duo’s haken af in Vaals, bij het Drielandenpunt. De lunch vormt daar de laatste complete sessie; daarna begint de afvalrace. Maar daar ging veel aan vooraf!

Vrijdag 19 april. Drie dagen eerder begint het avontuur bij de Ugchelse Berg. Om 10 uur is de club van 23 personen compleet. In 12 cabrio’s wordt begonnen aan een meerdaagse die ons door maar liefst vier landen zal voeren. We beginnen (natuurlijk) in eigen land. En dat valt al niet tegen. Frank en Marjan hebben vanaf het begin een fantastische route uitgezet, waarin het natuurschoon ons bijna letterlijk om de oren vliegt evenals een aaneenschakeling van aspergevelden waar de oogst in volle gang is. De eerste stop is in Ospel. Lunchpauze mét kroket. Verzadigd en verkwikt wordt het vervolg van de reis ingezet. In een lange rij met cabrio’s van slechts vier merken (Mazda, BMW, Volvo en Mercedes) weten we wel de aandacht op ons te vestigen. Dat zal de komende dagen ook zo blijven!!!!

 

 

Love is in the air
We stoppen enige tijd later voor een rivier, waar we met een pontje over moeten steken. Dat duurt een paar sessies, want tegelijk kan niet en er willen ook heeeeel veeeeel fietsers mee.

 

 

Als we allemaal aan de overkant zijn, wordt koers gezet naar Kasteel Vaalsbroek. Daar wacht ons een aangename verrassing: onze toporganisatie heeft ervoor gezorgd dat de hele binnenplaats door ons als parkeerplaats mag worden gebruikt.  Wat een luxe en wat een mooi gezicht! Carla en Jan weten meteen waar ze hun gouden huwelijksfeest gaan houden. Dat inspireert anderen dan weer tot liefdevolle ‘bordesscènes’: er wordt wat afgezoend. We sluiten af met een groepsfoto. Maar niet  voordat we van een kop koffie of thee met, natuurlijk, echte Limburgse vlaai hebben genoten.

 

Polonaise

Na enkele honderden kilometers rijden arriveren we op onze bestemming: Hotel Am Park in Stadtkyll. Na een snelle opfrisbeurt snellen we ons naar het buffet om nog even voor de inwendige mens te zorgen. Daarna nokken de meeste ‘daklozen’ af naar hogere sferen. Een kleine, maar o zo leuke, groep vermaakt zich beneden nog met een glaasje (of twee, drie, vier, vijf…) Hoteleigenaar Johan verhoogt de feestvreugde met zang. Een wat saaie groep met senioren wordt door ons wakker geschud, als wij de polonaise inzetten en uit volle borst mee’zingen’. En zo wordt het toch nog gezellig…….

 

Van roofvogels tot Vogelsang
Zaterdag 20 april gaat het na een, voor de meesten, goede nachtrust én een smaakvol ontbijt richting de Oleftalsperre, een enorme stuwdam. We verblijven er een ‘stief kwartiertien’ en gaan door naar het roofvogelstation Hellenthal. De Adler-Express staat al klaar voor ons ‘schoolreisje’ en we maken een rondrit die eindigt bij een spectaculaire roofvogelshow. Een leuke stop!

 

In onze fraaie bolides rijden we naar Monschau. Daar is tijd om te lunchen. Hoewel besproken, is er toch niet op ons gerekend, waarop het voorstel wordt gedaan allemaal hetzelfde te bestellen. Dat hadden velen van ons blijkbaar niet begrepen…… Hoe dan ook, het wordt een smakelijke lunch. Tijd om verder rond te kijken is er jammer genoeg niet, dus op naar Ordensburg Vogelsang, een voormalig opleidingskamp van de SS. Een prachtig complex, waar we de tijd naar keus doorbrengen met een wandeling, een bezoek aan een van de exposities en/of een lekker uitgebreid ‘terrasje pakken’. De batterij is weer opgeladen  voor de ‘thuisreis’ naar Stadtkyll. Frank en Marjan hebben daar in restaurant Alt Stadtkyll een heerlijk menu geregeld. We genieten van lekker eten met een drankje en van leuke onderlinge gesprekken. De gezelligheid wordt door de meesten voortgezet in het hotel, waar zowaar nog even geëzeld wordt. En waar Hans uit handen van Inge het naambord van z’n eigen bocht in ontvangst mag nemen: de Hans Takken Bocht. Een hilarisch moment met een knipoog naar de ‘Nieuwjaarsrit’ van januari.

 

Blessures
Zondag 21 april blijkt dat we het noodlot hebben getart met ‘ons ezelen’. Want tijdens een van de eerste stops op zondag is Anneke met haar bloemetjesjurk ineens erg aantrekkelijk voor een hongerige ezel. Die hapt haar spontaan in de buik. Iets minder prettig! De beet heeft gelukkig niet heel veel impact, maar laat wel z’n sporen na. Intussen is de verbanddoos ook al uit de auto gehaald voor Carla. Zere knie! Die wordt vakkundig verbonden door Angelet, waarbij Hans voorstelt om er maar een spalk aan toe te voegen. Het leidt (opnieuw) tot hilarische situaties.

 

Culinair en Cultuur
De verstandigen onder ons zijn intussen de prachtige omgeving aan het verkennen en zien vanaf een fraaie uitkijktoren niet  alleen  drie vulkaanmeren, maar ook onze lunchlocatie al liggen. Dat is dan ook de volgende bestemming. Strammer Max en Currywurst met pommes gaan er wel in, evenals Apfelstrüdel mit Sahne und Eis. Daarna gaat het richting Luxemburg. Met meteen een tankstop (1,26 euro!!!!!!) en volgetankt naar Clervaux. Nadat iedereen een parkeerplekje heeft gevonden gaat de groep gescheiden op pad: er zijn er die kiezen voor een terras, anderen gaan naar de basiliek en een aantal bekijkt een fototentoonstelling in de burcht.

 

We verlaten Luxemburg en gaan de grens over, terug naar het ‘land van Suske en Wiske’ voor het diner. Dat wordt met veel enthousiasme genuttigd bij restaurant Terminus in Amel. GENIETEN!!!!!!!!! Dakloos keren we in het donker terug naar Stadtkyll. Wat zijn de weergoden ons toch enorm goed gezind. Dat zullen  we wel verdiend hebben!!!!!

 

Huiswaarts
Maandag 22 april. Inpakken, betalen en wegwezen!!!! Vertrek om 10 uur precies. Maar niet nadat Frank en Marjan door onze voorzitter Harry even flink in het zonnetje worden gezet. Met veel dankwoorden en enkele flessen met heerlijke likeur. En natuurlijk met een klaterend applaus van ons allemaal, want wat hebben ze er een fantastisch weekend van gemaakt. Met veel, heel veel  kilometers, een routemap die aan toeval niets te wensen overlaat en een prachtig (magnetisch) routebordje voor op de cabrio’s!

 

En er is ‘more to come!’ Bepakt en bezakt vertrekken we naar Vaals. Het is de bedoeling (weer) achter elkaar aan te rijden, maar in no time ligt de  hele boel uit elkaar. Verdeeld komen we aan bij het Drielandenpunt. Enkele overdreven fitte ‘daklozen’ beklimmen daar de uitkijktoren en menigeen laat zich ‘voor het nageslacht vereeuwigen’ op het beroemde Drielandenpunt. Na de lunch haken vijf equipes af en vertrekken huiswaarts. De overige zeven zetten de meerdaagse nog even voort om via Schinveld (plaspauze), Nettetal (ijs, bier, ijskoffie en Radler) en Emmerich te eindigen in Beekbergen. Daar zwaaien de diehards ook nog even Anja en Cathrien uit en met een goed gevulde maag vertrekken de laatste equipes rond half tien huiswaarts.

 

Tot slot: Frank en Marjan, nogmaals superbedankt voor de organisatie van dit bijzonder mooie en leuke weekend. Wat fijn ook dat jullie zo’n enorm goed contact hebben met Piet Paulusma……….. Het was te merken!

Namens de hele Meerdaagse-ploeg: Margré en Anja

 

Foto’s en video: Eldert, Kees, Paul, Anja  e.v.a.