Van uit drie plaatsen in het hele land vertrokken 11 equipes naar de Mac in Hengelo om daar om 09.30 te verzamelen. Een groep vanuit Apeldoorn, een vanuit Hardenberg en nog een twee equipes uit andere plaatsen. De een ver weg en de ander heel dichtbij. De ontmoeting was heel hartelijk en al gauw was iedereen aan de klets met elkaar. De auto’s werden nog even op de foto of film gezet en ondertussen vertrokken er ook al wat dauwtrappers die hun ontbijt net genuttigd hadden bij de Mac.

Ver na 10.00 uur vertrokken wij onder leiding van Robert naar onze eindbestemming Bad Fredeburg in het Sauerland. De wegen slingerden door het prachtige Twente. We konden genieten van de bloeiende bremstruiken en de schitterende kleuren van de Rodhondendron. Langzamerhand worden de weggetjes steeds smaller en op een gegeven moment rijden we over weggetjes die amper breder zijn dan onze cabrio’s. Via Beckum en Buurse komen we in Duitsland terecht. We slingeren verder door het  glooiend  landschap. Na een heerlijke lunch vertrekken we om van dorp naar dorp verder te rijden naar de heuvels van het Sauerland. De vergezichten worden weidser en de heuvels steeds iets hoger zodat de derde versnelling steeds meer ingeschakeld word. Met 3000 toeren trek dat net even wat soepeler de heuvel op en remt het de motor berg afwaards ook weer voldoende af. Soms moeten we zelfs de tweede versnelling kiezen om boven te komen. We rijden tussen de geurende koolzaadvelden door en genieten van de vakwerkhuizen in de kleine dorpen. Langzaam loopt de temperatuur naar 25 graden. De bochten rijgen zich langzaam aan een en we kunnen er eens lekker voor gaan zitten. In opperste concentratie sturen we een haarspeld in, geven weer een dot gas bij en laten de cabrio’s naar de buitenkant van de bocht lopen. Versnellen tot aan de volgende bocht om daar gedoceerd weer even bij te remmen en weer op het gas te gaan. We genieten van de strak blauwe lucht en de zingende vogels in de bomen. Weer een heuvel op en op de top zien we het volgende dorpje al weer liggen. Met een mooie slingerende afdaling komen we dan weer in het volgende dorp uit. Moe maar voldaan komen we aan, met een heerlijke grijns op het gezicht, bij het design hotel in Bad Fredeburg. Het inchecken gaat heel vlot en we richten onze kamers in. Genieten nog van een kop koffie in de zon op het balkon. Om 18.00 uur zitten we aan het voortreffelijke drie gangen buffet en Koerd schenkt ons nog een drankje in.  Tot 20.30 is iedereen vrij. De een gaat wandelen, de ander laad de batterijen van camera’s op, de volgende schrijft een verhaaltje voor dit stukje, maar iedereen is op tijd om te ezelen. In drie tafels wordt het spel eerst uitgelegd door een rondje met open kaarten te spelen. Daarna wordt er in drie rondes gestreden om niet de ezel te worden. Tussendoor wordt er bij andere tafels geïnformeerd hoe de score is. Na twee potjes hebben sommigen al 110 punten aan de broek en die vrezen om ezel te worden. De volgende dag spelen we op niveau de finales. Iedereen wordt dan in een niveaugroep ingedeeld voor de eindstrijd.

Dag 2

Na een stevig ontbijtbuffet verzamelen we ons voor het hotel om half 10. Nog even wordt het dagprogramma doorgenomen onder leiding van Robert en dan is het zover. De motoren worden gestart en we rijden het dorp uit. Gelijk kunnen we er weer voor gaan zitten om onze skills bij te werken in het rijden in heuvelachtig terrein. Opschakelen, gas bij geven, aan remmen, terug schakelen, insturen, gas erbij naar de volgende bocht. We rijden onder een strak blauwe lucht, de raampjes naar beneden om nog wat extra verkoeling te krijgen, en genieten van de bloeiende koolzaadvelden die als een deken over de heuvels gedrapeerd lijken te liggen en met hun gele kleur strelend zijn aan onze ogen. Met hun kenmerkende geur worden al onze zintuigen geprikkeld. We rijden hier in het Sauerland met drie verschillende groepen. Cabrio’s, motoren, en fietsers. Allen willen hier genieten van het prachtige heuvel landschap. De motoren door hard te rijden en de motor lekker plat te leggen in de talloze bochten, de fietsers door lekker af te zien als ze de heuvels beklimmen, en de cabrio rijders van de vrijheid, het een zijn met de natuur en het lekker sturen over de bochtige weggetjes. Om half 11 komen we in Willingen bij de glasblazerij aan.  Het binnenrijden van dit toeristische stadje gaf een feest aan herkenning. De heuveltoppen die we al eens eerder beklommen hebben, de bowling, de downhillers die je ook veel in Winterberg ziet. Er is hier veel vermaak. Toch ging het nu om de kunst van het glasblazen. Veel mooie sieraden, schalen en vazen lagen er in allerlei kleuren en maten. Verschillende leden hebben hier nog iets leuks aangeschaft en na afloop hebben we heerlijk nog een kopje koffie gedronken in de cafe shop. Deze huiselijke omgeving brengt de gesprekken verder op gang en al snel is het zeer geanimeerd. Rond 12 uur stappen we weer in en vertrekken naar de Edersee. In een lang lint rijden we achter elkaar aan door dit fraaie landschap met zijn mooie geel en groen accenten lijkt het wel een betoverend schilderij waar wij doorheen mogen rijden. Om 13.30 zijn we bij Schloss Waldeck. We lopen naar boven en genieten van het prachtige uitzicht over de Edersee. Hier worden nog enkele groepsfoto’s gemaakt. Helaas konden we hier niet lunchen dus hebben we daar maar een ander locatie voor uitgezocht langs de weg. Heerlijk gegeten en gedronken onder de verkoelende parasols. Toen verder langs de Edersee, met zijn prachtige uitzichten op de havens en de zeilboten die er rond voeren, Robert voerde ons zelfs over een route vlak langs het water om daarna weer te klimmen naar een heuveltop met een weids uitzicht over de Edersee. Rond vieren nog een stop om even pootje te baden en Edwin te vereeuwigen met de vrouwen die ombeurten met hem meegereden zijn. Dick en Paul bewaakten de cabrio’s en bij vertrek van deze parkeerplaats heeft Paul de auto’s rijdend nog even kunnen filmen. We rijden verder over de slingerende weggetjes en zien de mannen weer zo blij als een kind hun auto uitstappen als we nog even bij de plaatselijke Lidl langs gaan voor wat boodschappen. Ze schakelden in de tunnel weer even terug naar twee om hun uitlaat lekker te horen brullen of spraken over het rijden van de haarspelden. Na het geweldige dinerbuffet maakten verschillende leden nog een stadswandeling om uiteindelijk uit te komen bij de Italiaan op het pleintje waar ze heerlijk ijs hebben. Veel te laat kwamen zij aan voor de ezelfinales. Die werden weer erg gezellig. Na vijf rondes werd Janny uiteindelijk de Ezel. Ze kreeg daarvoor een glazen ezel die een jaar bij haar in de kast mag staan. Daarna mag ze haar titel en bijbehorende bokaal over dragen aan de nieuwe ezel. Een sfeerimpressie

Dag 3   Na het ontbijt buffet vertrokken we naar Korbach. De routes slingerden ons weer over de fantastische stuurweggetjes eerst naar het Curiosamuseum om af te spreken dat we later zouden komen i.v.m. de sluiting van de winkels op zaterdagmiddag. Toen naar Korbach. Op een terras heerlijk koffie gedronken en om 11.30 kregen de dames anderhalf uur om te shoppen. De heren beken toen de altstad met zijn vele vakwerkhuizen, schitterende uithangborden en een prachtige kerk. Tegen enen waren ze weer terug op het terras bij de Italiaanse om daar alvast een koud alcoholvrij biertje te drinken. De weizen zijn hiervoor populair. Om 13.00 uur sloten de dames gezellig aan en werd er eten bestelt. Zelfs de Dönner van de buurman kwam op de menulijst te staan, en iedereen heeft heerlijk gegeten. Na het eten reden we over mooie weggetjes naar Uffeln om daar het museum te bekijken. Het lijkt wel of alle verzamelaars uit heel het Sauerland hier een gezamenlijk museum begonnen zijn. Van radio’s, mobiele telefoon, speldjes, oude auto’s, hockeysticks, boten, vliegtuigen je kan het zo gek niet bedenken of het is er wel. De auto’s waren erg in trek en gaven herinnering aan vervlogen tijden. De NSU Prinz, de Goggomobiel, maar ook een Buggatti en een houten Mercedes 300 SL met vleugeldeuren kon je binnen bewonderen. Maar ook een fiat 500, of was het toch echt een 600, een eend, of wel een 2CV het stond er allemaal. Zelfs op de toiletten kon je aan de entourage zien of je de goede deur binnen gegaan was. Allemaal auto’s op het mannentoilet aan de muur. Na het zien van al dat moois zijn we weer naar onze thuisbasis gereden. De hitte maakte het moordend en er moest nog een feest avond volgen met life muziek. Een beetje meer rust en een heerlijke douche moest menigeen oppeppen  voor het diner en het avondprogramma. Een lekker koud biertje deed voor mij wonderen en na de douche was ik weer het mannetje. Heerlijk gedineerd met vlees van de barbeque en daarna genoten van de life muziek. Ik wist niet dat we zo mooi koor in huis hadden. De muzikanten kwamen naar de deuropening en later zelfs buiten omdat wij zo sfeer verhogend bezig waren. Of het nu muziek van Andre Hazes betrof of van Meatloaf het werd van harte meegezongen en er werd veel gedanst. We waren blij dat Elvis ons even rust gaf met zijn performance. De avond werd afgesloten met mooie luisterliedjes en wat stevigere nummers in de toegift voor ons. Toen de rest naar bed was werden we op een privé concert getrakteerd. Geweldig om mee te maken. Na een afzakkertje konden we allemaal goed slapen en de volgende morgen weer vroeg op voor het ontbijtbuffet en de terugreis.

Dag 4

Na het ontbijt en het inpakken van de cabrio’s vertrokken we net na half tien naar de Bruchhauser Steinen. Robert kon de stenen niet zo goed vinden maar uiteindelijk zagen we ze de hoogte in steken met het kenmerkende kruis op de top. We zijn naar de hoogste parkeerplaats gerede omdat we al wat tijd verloren hadden. Een prachtige wandeling er naar toe en voor velen toch ook de uitdaging om de top te halen. Daar is iedereen uitgebreid op de foto gekomen om daarna weer voorzichtig af te dalen. Ria deed Ko verstelt staan van haar afdalingssnelheid en Eldert en Edwin hebben alles op de gevoelige plaat vastgelegd. In de directe omgeving hebben we gezellig nog koffie gedronken en torte gegeten. Net nadat we het op hadden zijn we snel de auto in gestapt omdat de eerste regen begon te vallen. Nog voor we het Sauerland uit waren konden de dakjes weer open en vervolgden we onze weg weer over binnenwegen naar de eindlocatie in Ahaus vlak voor de grens. Hier hebben we nog een afscheidsdrankje genomen en wat gegeten. Daarna het afscheidswoord van de voorzitter waarna iedereen huiswaarts ging. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde meerdaagse.

Ans, en Ingrid bedankt voor jullie bijdrage aan bovenstaande tekst.

Filmpje: https://youtu.be/3Vto5GfjD9Y

Nog meer foto’s:  https://www.flickr.com/photos/147342940@N04/albums/72157681342734804